Paramaribo – Owru jari

OK dan, na twaalf jaar was ik weer helemaal terug in Paramaribo. Ik heb Parbo Biri gedronken aan de Waterkant, bami en bakabana met pindasaus gegeten op Blauwgrond, gedanst aan ‘t Vat op de tonen van Lieve Hugo, gefeest met de mensen van Financiën in de nieuwe congreshal aan de Lim A Po straat, geborreld met vrienden op Reeberg, de Optimist ontdekt aan de Verlengde Gemenelandsweg, Borgoe-cola geproefd in Toti Oso, de doorsteek van de Commisssaris Weitinghweg naar Welgedacht A verkend, krontokuku en huisbereid gemberbier van tante Susan gedegusteerd. Kortom, ik heb genoten en ik voelde me onmiddellijk weer helemaal thuis.

Paramaribo op oudejaarsdag is een sensatie. Bekijk de video hieronder over hoe het er aan toegaat in de binnenstad op de laatste dag van het jaar. En voor zij die ook nog wat kiekjes willen kijken, volgt er een mooie fotoreportage. Geniet ze!

Continue reading “Paramaribo – Owru jari”

Happy New Year

Onze wensen voor 2010 zijn vrij eenvoudig: een goede gezondheid, goede sociale relaties en genoeg bestaansmiddelen voor nog een jaartje op deze aardbol. En was het op een van die punten wat minder in 2009 dan mag het wat ons betreft gerust wat meer zijn in het nieuwe jaar.

Wij kijken er alvast naar uit om samen met jullie te lachen, te eten, te spreken, te chatten, te bewonderen, te zien, te delen en te drinken. Proost!

Happy New Year

Peter & Astrid & Etienne

P.S. We hope to kickstart the new year with pictures from Paramaribo and surroundings!

Tien voor taal

Ideeëloos staar ik wat voor mij uit. Ik lijd aan een moderne vorm van “writer’s block”. Modern, want nieuwe tijden vergen nieuwe woorden. Daarom zou ik liever willen spreken van monitormyopie, of nog beter van “screen saver”-staar. Ook “log off”-syndroom vind ik niet misstaan. U merkt het: de taal is grenzeloos en slechts beperkt door onze eigen creativiteit en een set van algemeen aanvaarde regels. Over die creativiteit maak ik me weinig zorgen, maar de set aan regels is een ander verhaal. Hoe goed is jouw taalkennis? Doe mee met de “tien voor taal”-test hieronder. Ik ben uiteraard benieuwd naar jouw score.

Continue reading “Tien voor taal”

Ramses Shaffy

Ramses Shaffy is niet meer. Verdwenen maar niet vergeten. Hij leeft verder in de liedjes van mijn jeugd.  Hoeveel plezier hebben we niet aan hem beleefd? Wie kent er niet: “We zullen doorgaan”? Wie heeft er niet in een intiem moment een verbasterde versie van dit liedje mee gezongen? Ramses Shaffy stond voor een ongebreideld geloof in het goede in de mens. Niet te beteugelen was hij in “Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder”: een synopsis van het leven. En ook “Pastorale” en “Sammy” getuigen van een levenskracht die voor altijd in het collectief Nederlandstalig geheugen gegrift staat.

Continue reading “Ramses Shaffy”

Shaw Shuffle

“Shaw” is een wijk in Washington D.C. die zich uitwaaiert rond “U Street, NW”. De buurtbewoners zeggen wel eens “Before Harlem there was Shaw”, waarmee ze verwijzen naar de levendige Afro-Amerikaanse gemeenschap die hier gedijde in de eerste helft van de vorige eeuw.

Mary McLeod BethuneEen wandeling door “Shaw” brengt je al vlug in contact met het cultureel erfgoed van die Afro-Amerikaanse gemeenschap. Je passeert er het huis waar Duke Ellington zijn kinderjaren heeft doorgebracht, het “Howard Theatre” waar ooit Ella Fitzgerald, Billie Holiday en Lena Horne schitterden op het podium en de vroegere woning van Mary McLeod Bethune die persoonlijk bevriend was met president Roosevelt maar vooral bekend werd door haar school voor zwarte kinderen in Daytona Beach (Florida). Een school die overigens kon wedijveren met de witte scholen uit die tijd qua standaarden.

Continue reading “Shaw Shuffle”

Onder de kap

Onder de kap van “intussen… BLOG” draait alweer een nieuwe versie van de WordPress-software. We zitten ondertussen al aan versie 2.8.6. Het regelmatig updaten van al die machinerie heeft toch iets masochistisch want je bent nooit zeker of de motor wel zo geruisloos zal draaien als de vorige. Vooruitgang heet dat dan …

Onderaan het rechterzijpaneel is de mogelijkheid tot anonieme chat geactiveerd. Ik moet er natuurlijk wel zijn; vandaar dat ik volgende toevoeging onder de chat-functie heb aangebracht: “Natuurlijk komt de rivier niet hier daar het water niet wilde, maar u bent er nu. Hopelijk ben ik er ook!”

Continue reading “Onder de kap”

De Beste Smoes

Patrica Paay durft niet uit te sluiten dat haar ex Adam Curry vaker vreemdging. In mei kondigde het showbizzstel het einde van hun huwelijk aan.

Ook Rolling Stones-gitarist Ron Wood (62) is zopas gescheiden van zijn vrouw Jo (54) wegens echtbreuk. Een rechtbank in Londen ontbond het turbulente huwelijk na ruim 24 jaar.

Wat hebben Adam Curry en Ron Wood gemeen?

Continue reading “De Beste Smoes”

Alaa el-Aswany

Alaa el-Aswany - The Yacoubian BuildingHet gebeurt niet vaak, maar toch af en toe, dat je in de auto blijft zitten nadat je reeds lang op je bestemming bent aangekomen, om een interview op de radio tot het einde te beluisteren.

Zo overkwam het me toen ik naar de Egyptische schrijver Alaa el-Aswany aan het luisteren was op de BBC. Het was ten dele door het timbre van zijn stem, ten dele door de grappige manier waarop hij Engels praatte, maar vooral door wat hij zei, dat ik achter het stuur van de wagen bleef plakken. Wauw, zo’n man zou best wel mijn tandarts mogen zijn!

“Friendly fire” is zijn nieuwste boek, bestaande  uit een aantal kortverhalen, en zeker het lezen waard, maar toch zou ik je willen aanraden “The Yacoubian Building” eerst te lezen. In dit gebouw had de schrijver in het echte leven zijn tandartspraktijk. Mocht ik in Caïro wonen, ik zou de building zeker gaan bezichtigen.

Continue reading “Alaa el-Aswany”

Indian Summer

“Indian Summer” duidt in de “States” op een periode van warm weer in Oktober en November waarbij de bladeren van de bomen reeds verkleurd zijn na de eerste vrieskou maar voor de eerste sneeuw.

Het is een periode van overgang die goed past bij onze huidige gemoedsgesteldheid. Alle dozen uit Kampala zijn ontpakt en we hebben het bruin stof van onze handen gewreven maar de herinneringen blijven harder kleven.  We rijden met nieuwe auto’s over oude wegen naar onbekende plaatsen. We groeten vertrouwde gezichten met andere namen. We zetten de prijzen in dollars eerst om in Oegandese shilling om dan enigszins teleurgesteld maar meer bevredigend het resultaat in euro te berekenen. We vechten met vreemde maten aan het pompstation, voor de microgolf en in de magazijnen en verlangen naar de relatieve eenvoud van diensten in Oeganda.

Continue reading “Indian Summer”