Het had alles van een veelbelovende start. Mijn schoonzus had het met veel plezier gelezen op reis. Ook in de boekhandel verzekerde een medeklant mij dat haar man er hard had om gelachen. En de verkoper had er kraaienpootjes van plezier aan overgehouden. Een beter begin voor de leesmaaltijd is moeilijk denkbaar en met veel verwachting keek ik uit naar “De 100-jarige man die uit het raam klom en verdween.”
Nou moe, wat een tegenvaller! Op geen enkel moment voelde ik mij aan de haak geslagen. De avonturen van de 100-jarige zijn daarvoor net iets te ongeloofwaardig, waardoor de meer rationele lezer een zekere afstand blijft bewaren tot het boek. Goed voor op de trein, maar wel nadat eerst het Metro-krantje is verorberd.
