… the story of a family on the move
“Is Big Data a new buzzword”? “Big data” staat voor zo’n grote massa aan gestructureerde en ongestructureerde data dat ze niet meer met traditionele databanken en bijhorende programma’s kan verwerkt worden. Het volume aan data is eenvoudigweg te groot of verandert zo snel dat ze de huidige verwerkingscapaciteit overtreft. Desalniettemin heeft “Big Data” de potentie om tot betere operaties of betere beslissingen te leiden.
Meer moet dat niet zijn! We zijn het gewoon vergeten. Hoe creëer je gezelligheid? Je nodigt een band uit. Ook wat vrienden en kennissen. En je bent vertrokken. Natuurlijk mag een hapje en een drankje, vooral geestrijke dan, niet ontbreken. Een woordje hier, een zinnetje daar en af en toe eens heel even ingetogen stil zijn bij een gevoelig liedje. Het zijn dergelijke simpele dingen die je leven kleuren en die iets langer in de touwen van de herinneringen blijven hangen. Niet zo vluchtig en vele malen beter dan naar ‘Thuis’ kijken. Een recept tegen depressie. Blij dat we er bij konden zijn.
Een wiskundige komt bij de sociale dienst voor kinderbijslag en de baliemedewerker vraagt de man hoeveel kinderen hij heeft.
De man antwoordt in alle eerlijkheid: “Ik heb er drie.”
Vervolgens wil de medewerker weten hoe oud de kinderen zijn, waarop de mathematicus antwoordt dat hij dat niet wil zeggen. Hij wil wel zeggen dat het product van hun leeftijden 36 is…
De medewerker reageert geïrriteerd: “Dat is niet genoeg informatie! Daar kan ik niks mee!”
De wiskundige besluit nog een hint te geven: “Hun leeftijden bij elkaar opgeteld is gelijk aan het aantal stoelen in de wachtkamer.”
Oh, de geest van Keizer Karel waart nog steeds door de straten van Gent. Gisterenavond zat ik met Nederlandse/Surinaamse vrienden in Café Den Turc, het oudste café van Gent, tegenover het stadshuis. De waard organiseert er de Keizerlijke Spaarmaatschappij Karel, waarbij de vaste stamgasten kunnen sparen voor activiteiten in groepsverband.
Naast bieren van ‘t vat, whisky en cognac van de bovenste plank kan je er tevens aan de toog tegen betaling “de geschiedenis achter de naam van het estaminet” bestellen.
TTIP staat voor het “Transatlantic Trade and Investment Partnership“. Het is een handels- en investeringsverdrag dat momenteel onderhandeld wordt tussen Europa en de Verenigde Staten. Het onderstaand filmpje legt op ludieke, maar daarom niet mindere interessante wijze uit wat er op het spel staat. TTIP gaat o.a. over de gelijkschakeling van veiligheidsregels, maar ook over arbitrageprocedures. Als de gelijkschakeling van veiligheidsregels betekent dat de laagste/de minst veilige/de meest ongezonde regel de norm wordt, dan ben ik uiteraard tegen dergelijk verdrag. Als echter de meest veilige regels worden aangehouden, dan zou ik wel weer voor zijn. Beduidend meer moeite heb ik met de arbitrageprocedure, want die lijkt me niet transparant en gaat voorbij aan ons eigen rechtssysteem. Amper drie advocaten die beslissingen nemen achter gesloten deuren over uiterst complexe zaken gaat in tegen mijn gevoel van democratische rechtspraak.
Een bezoek aan Malta is een ware aanrader. Vele boeken daarbij een verblijf in een resort buiten de hoofdstad Valletta en dat is m.i. een vergissing. Beter gebruik je de hoofdstad als uitvalsbasis voor tripjes naar de rest van het eiland. Valletta zelf heeft trouwens zoveel te bieden dat je die uitstapjes best beperkt. Wij hebben in de hoofdstad ook voortreffelijk getafeld. Hierbij onze top drie:
1. Trabuxu Bistro, South Street 8/9
Trabuxu is een sfeervolle bistro met petroleumkaarsjes op tafel. Ik zal deze resto niet licht vergeten aangezien ik er de menukaart in brand stak terwijl de gastvrouw onze wensen opnam. Heeft niet iedereen recht op zijn Mr. Bean moment?
Voor Trabaxu reserveer je best op voorhand, want het restaurant is niet groot en zit altijd vol. Hier heb ik het beste voorgerecht verorberd tijdens ons kort eilandbezoek: een salade met een lokale pittige blauwe romige kaas die wegsmolt op je tong. Mijn eega had kokkels als starter waarvan ik er ook nog eens de helft heb verorberd. 
“Postmodern Jukebox”: hier moet je naar kijken en vooral naar luisteren! Dit is een groep van wisselende muzikanten rond Scott Bradley. Zij brengen hedendaagse nummers in een jasje van jazz, ragtime of swing. De videoclips van de groep gaan vaak viraal. Het nummer “All About That Bass” is intussen al meer dan 8 miljoen keer bekeken. Maar mijn voorkeur gaat uit naar “Burn”. De stem van de linkse zangeres in dat nummer doet me aan Amy Winehouse denken, de middelste heeft een goddelijke klank en doet me wegdromen in het niets, en de rechtse is gewoon leuk om naar te kijken.
Wat moet het toch heerlijk zijn om absolute macht te hebben. In 1970 besliste Generaal Ne Win van de een op de andere dag de rijrichting in Myanmar te veranderen. Voortaan zou er rechts gereden worden. Er zijn twee theorieën over wat er aan de basis ligt van deze beslissing. Volgens de eerste zou de astroloog van de vrouw van de generaal gezegd hebben dat het land beter af zou zijn met rechts rijdend verkeer. Volgens de tweede theorie zou de generaal een droom hebben gehad dat het land van richting moest veranderen. Dit zegt natuurlijk ook iets over het interpretatieve vermogen van de generaal.
Een eigenaardige consequentie van die beslissing is dan ook dat je bij de oprijden van de enige echte autostrade die het land rijk is, eerder het gevoel hebt dat je op een afrit bent dan op een oprit. Eenmaal de autostrade bereikt, dien je een bocht van 180° te maken om de weg te vervolgen. Curieus!
In het boeddhisme spreekt men niet van geboden, maar wel van leefregels. Het boeddhisme heeft er vijf: