De boekentoren

Het aantal boeken op mijn nachtkastje groeit rapper aan dan ik ze gelezen krijg. Als deze toren van Pisa maar niet omvalt tijdens de slaap. Maar toch deel ik graag met jullie enkele boeken die uit de stapel kunnen verwijderd worden.

Griet Op De Beeck - Het beste wat we hebben

Griet Op De Beeck – Het beste wat we hebben.

Omdat Griet Op De Beeck steevast goede kritieken krijgt, was ik wat nieuwsgierig geworden naar het werk van deze auteur. “Het beste wat we hebben,” leest prettig. Het is het verhaal van een ietwat onzekere rechter die de balans van zijn leven opmaakt en besluit het roer drastisch om te gooien. Hij ontdoet zich van zijn dominante vrouw, gaat de confrontatie aan met zijn vader, die in het verleden ontoelaatbare handelingen heeft gepleegd, en zet zich in voor het groter heil van de mensheid door te patrouilleren op een brug waar veel springers een einde maken aan hun leven.

Continue reading “De boekentoren”

Jane Goodall herself

Jane GoodallDat is toch onwaarschijnlijk. Ik zit hier naast een dame die een groot deel van haar leven heeft doorgebracht bij de chimps van Gombepark in Tanzania, en nu zit ze hier onmiddellijk links van mij aan tafel, ik zal niet zeggen naast een nog grotere aap, want dat zal wel een of andere flauwe plezante van deze blog doen, maar wel naast iemand die vol bewondering is voor de kranigheid waarmee ze op 85-jarige leeftijd nog spreekt over klimaatverandering en de kleine dingen die we zelf kunnen doen opdat het tempo waarmee de verandering zich doorzet enigszins wordt afgeremd.

En ze is ook nog bij de pinken voor de gevoeligheden van de Tanzaniaanse elite. Geboortebeperking is voor de lokale politici alhier een bijzonder moeilijk thema. Daarom heeft ze een ander woord bedacht om dit onderwerp aan te snijden: “voluntary population optimization.” Wie kan daar nu tegen zijn? Het is vrijwillig, het betreft de bevolking, en er wordt gestreefd naar een optimale toestand.

Mooie dame!

Peter

Magritte in Tanzania

Magritte in TanzaniaIk ben best wel fier op mijn foto van een nachttafereel getrokken vanop het terras van de residentie. De foto heeft iets surreëels want er is het schijnbaar onmogelijk contrast tussen de donkere voorgrond en de eerder klare hemel. Maar er is meer dan dat. De foto verbergt een minder aangename werkelijkheid die er wel degelijk is.

In het huisje met de klare luchtbundel zit een wachter die schamelijk onderbetaald wordt door de private firma die hem heeft gecontracteerd. Achter de omheining wordt de weg verbreed tot een viervaksbaan die loopt van nergens naar nergens, niet meer dan een dwaze verspilling. Daarachter, op de Indische oceaan dobberen talloze schepen schijnbaar eindeloos tot het moment dat ze mogen aanmeren in de te kleine haven van Dar Es Salaam, maar over de uitdieping van de vaargeul wordt nu al jaren gelamenteerd.

De foto is zoals het liedje van Mathilde Santing: “Behind a painted smile” … you can’t imagine the tears and sorrow!

Mathilde Santing – Behind a painted smile

Peter

Kickstarting 2020

Zo, we zijn weer vertrokken voor een nieuw jaar vol met hopelijk interessante posts.

But first things first: mijn allerbeste wensen voor het nieuwe jaar. Ik wens jullie een goede gezondheid toe, nog altijd het belangrijkste, vervolgens goede sociale relaties, en tot slot genoeg bestaansmiddelen voor een prettig bestaan op dit ondermaanse. Enigszins afwijkend van vorige nieuwjaarsgroeten, wens ik ons dit jaar ook wat minder polarisatie toe. Mogen we allen intellectueel sterk genoeg zijn om de ruk naar de extremen te weerstaan.

Peter

Site Statistics 2019

Waar zijn we?

Het verschil tussen een boswandeling van één uur en drie uur is dat hier bij je laatste keuze over hetzelfde traject driemaal zo traag wordt gewandeld. En de automodellen brengen je helemaal terug naar je kindertijd. Hier rijden ze nog weelderig rond: de R4, de R5 en de R12, alsook de Peugeot 404, 504 en de meer “recentere” 204. Het zal je dan ook niet verwonderen dat Frans hier courant gesproken wordt. Verwonderlijk is evenwel dat een groot deel van de bevolking Javaanse trekken heeft, hoewel we mijlenver van Indonesië verwijderd zijn. Een weggever, tot slot, zijn misschien de talrijke chameleons die dit prachtige land bevolken en zich voortdurend aanpassen aan de tropische kleuren van het regenwoud waarin ze zich in grote aantallen bevinden. Ook vind je hier een bepaald soort primaat die je nergens anders vindt.

Continue reading “Waar zijn we?”

Teambuilding

Mijn houding t.a.v. teambuilding evenementen is altijd wat ambigu geweest. Enerzijds, een fervent voorstander, omdat het een dagje uit betekent, anderzijds, een beetje sceptisch, vanwege het ongeloof dat zo’n dagje uit een team werkelijk dichter bij elkaar kan brengen. Ik wil maar zeggen: een goed team maak je niet op een dag.

Maar toch zijn we er met het hele ambassadeteam op uit getrokken voor een stevige boswandeling. Wat me echter het meest zal bijblijven is evenwel de rit naar het bos toe. Ik had de twee kuisvrouwen van de ambassade bij mij in de wagen genomen. En dat op zich bleek al een heel evenement te zijn. Voortdurend gegiechel, want voor het eerst namen ze plaats in de wagen van de ambassadeur, voor het eerst reden ze over de nieuwe “flyover” in de stad, voor het eerst luisterden ze naar enkele Vlaamse liedjes.

Continue reading “Teambuilding”

Voetbaldiplomatie

Als Belg heb je een streepje voor in Tanzania. Van zodra de Tanzanianen weten dat je uit België komt, gebeurt er minstens één van volgende drie zaken, zo niet alle drie:

    1. ze noemen de naam van Mbwana Samatta, de topscoorder uit de Jupiler Pro League van vorig jaar, gevolgd door de naam van zijn team R.C. Genk;
    2. ze beginnen met een spontane opsomming van de spelers van het Belgische team, met Romelu Lukaku voorop;
    3. of ze vragen of je de voetbalprofessor kent: Patrick Aussems. Hij is een Belg, voormalig speler van Standard en AA Gent, die thans Simba voetbalclub traint. Simba is een ploeg uit Dar Es Salaam. Zij waren vorig jaar de winnaar van de Tanzanian Premier League, en zijn goed op weg om het dit jaar weer te worden.

Continue reading “Voetbaldiplomatie”