Mijmeringen (versie 1.0)

Mijmeringen (versie 1.0)

Hoe vaak loop ik niet in gedachten
Onbekommerd, zonder veel te verwachten
Op ‘t pad langs ‘t ouderlijk huis
Hier heb ik gewoond, hier voel ik me thuis
Hier koos ik richting, zonder dat ik ooit vergat
De schuchtere stappen, op ‘t vele maal betreden pad
En toch, ook in mijn geest slaat de ouderdom toe
Herinneringen vervagen, uitgewoond en moe
Flarden uit scheuren en diepere lagen
Ijl nu, wat blijft, nog enkele vragen
Er zijn geen antwoorden meer te verwachten
Voor wat leeft in mijn gedachten
Wat me rest is morgen
Onbevreesd en zonder zorgen

Peter

13 thoughts on “Mijmeringen (versie 1.0)”

  1. Uitnodigende vooruitzichten die we graag verwachten als kers op de taart.
    Treffend verwoord Peter.

  2. “Wat me rest is morgen,
    Onbevreesd en zonder zorgen”

    Ik hoop dat het waar mag worden (zonder Trump).

  3. Prachtig, beste Peter.
    Moest ook lachen met Mieke’s commentaar … 😉

    Doe verder zo!

    Groetjes, Martine

  4. Mooi mooi mooi. Prachtig gedicht broer. Alhoewel ik heb wel een beetje anders beleef, gezien Pieter, onze zoon er woont en ik er nog dikwijls kom. Telkenmale komen andere herinneringen boven.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

The maximum upload file size: 512 MB. You can upload: image, audio, video, document, spreadsheet, interactive, text, archive, code, other. Links to YouTube, Facebook, Twitter and other services inserted in the comment text will be automatically embedded. Drop file here