We zijn hier in Dodoma. Wat waarschijnlijk niet iedereen weet, is dat dit de hoofdstad is van Tanzania, en niet Dar Es Salaam. Wel was dit, tot voor kort, eerder de droom van Nyerere dan dat het werkelijkheid was. Maar sinds de komst van president Magufuli in 2015 wordt er vaart gezet om dit centraal gelegen stadje om te toveren in een werkelijke hoofdstad. Dat dit niet probleemloos verloopt, is niet moeilijk om in te beelden.
We zitten voor de lunch in het Kahawa restaurant. Het is duidelijk een nieuw etablissement en oogt veel moderner dan het gelijknamige restaurant in Dar Es Salaam. Ik bestel mangosalade met 2 kippenbrochetten. Na een tijdje komt de ober terug met de melding dat er geen mango’s zijn en suggereert me de Griekse salade te nemen. Hamna shida! Ik ga akkoord. Vijf minuten later staat de ober weer aan mijn tafeltje. Er zijn geen kippenbrochetten! Of ik geen runderbrochetten wil? Wederom geen probleem. Wanneer de Griekse salade opgediend wordt, schrik ik even. Dit lijkt van geen kanten op de foto van de salade die op de menukaart staat. Geen ajuinen, geen kikkererwten, maar wel overvloedig veel komkommer met enkele brokjes feta er tussen.
Het Kawaha restaurant als spiegel van de nieuwe stad, met overheidsgebouwen die in snel tempo worden opgetrokken, maar waar de ambtenaren nog onwennig zijn en de dienstverlening ook met horten en stoten verloopt.
Peter
Salaam!
En wat met jouw verhuis plannen hiervoor?
Qua klimaat is het ook niet bepaald beter, of toch op high altitude zoals Nairobi?
Karibu
Blijkbaar nog niet veel vooruitgang geboekt sinds ik daar was in 1982!😊
Tanzania zal altijd pole pole blijven.
Groetjes.
Karl
Of misschien het ‘nieuwe nu’…!?
Jeetje, Griekse salade… daarvoor moet je in hartje Tanzania zijn. Ook Belgian waffles?? Toen ik nog reisde (en de dieren nog spraken) heb ik zo genoten van lokale gerechten.
Hahaa! Ik voelde me direct weer op bekend terrein. In april 1995 was ik daar in de streek, op doorreis van Rwanda naar Zimbabwe, met de VW Combi, via Dar Es Salaam, samen met mijn echtgenote. En ja, ik wist toen al dat Dodoma de eigenlijke hoofdstad van Tanzania was, of moest worden. Een bezoekje brengen aan het stadje, of een ommetje maken naar het Selous of het Ruaha wildpark, zat er toen niet in wegens gebrek aan tijd. Ik moest immers bijtijds weer op post zijn in Harare. Maar op 150 km van thuis kreeg de Combi letterlijk de vlam, niet in de pijp, maar in de motor. En dat was een ander verhaal!
Groeten,
André.
Peter, het lijkt me een beetje als vragen naar apserges in December in Belgie als je vraagt naar mango in Juli in Tanzania. Er zullen er wellicht wel zijn, maar dan geimporteerd, zoals er ook altijd geimporteerde aardbeien zijn in December in Belgie. Maar de kip is onvergeeflijk, dat is er gewoon altijd en overal ! Maar als ik naar de foto kijk van het etablissement dan kan ik me voorstellen dat er vooral een klienteel op af komt die durft vragen naar Griekse Salade (of iets wat er op lijkt, een beetje het jeetje van Mia..) en minder het type klienteel die naar Ugali vraagt, alhoewel dat er ook best zal te verkrijgen zijn. Ik denk dat de beschreven toestand niet veel te maken heeft met een stad in opbouw, maar veeleer met een land in opbouw in de trend van wat Karl en Andre opwerpen…