Ik ben het best wel eens met de << beschouwingen >> van filosoof Patrick Loobuyck over covid19. Dit virus heeft geen bedoeling. Het is geen straf van God. Het is geen afwijzing van onze levenswijze. Het enige wat we kunnen doen is nadenken over de oorzaken en de gevolgen van deze pandemie.
Aan de oorzaken wordt thans wat minder aandacht besteed, maar net zoals bij Ebola, lijken ook hier weer vleermuizen aan de oorsprong te liggen, al dan niet, met een intermediair zoals het schubdier (pangolin). Mijn hoop is dan ook dat de handel en consumptie van dergelijke dieren nader onderzocht wordt en waar nodig, totaal verboden en zwaar bestraft. Het bewaren van culturele gebruiken kan hier geen excuus zijn.
Over de gevolgen lijkt me alvast duidelijk dat het in tijden van nood elk voor zich wordt, en dat overkoepelende structuren ofwel weinig wensen te doen (de federale staat in de VS die de verantwoordelijkheid doorschuift naar de individuele staten) ofwel weinig kunnen doen (de EU waar het beleidsdomein van gezondheid nog altijd de lidstaten toebehoort). Duidelijk is wel dat we op korte termijn ons opnieuw zullen moeten bezinnen over strategische bevoorrading en op iets langere termijn over de organisatie van ons productieproces, waarbij met meer dan alleen het kostenelement (lees winst) rekening wordt gehouden.
Hier, in Tanzania, is intussen het regenseizoen begonnen, en hebben we voorlopig weinig moeite met “social distancing” op het strand ten zuiden van Dar Es Salaam.
Peter
Toch mooie foto’s op Paaszondag !
Covid 19 zal ons nog lang volgen en doet ons nadenken over hoe het verder moet…
Feitelijke rationele beschrijving van de feiten.
Deze feiten leggen mankementen bloot in de manier waarop we ons samenleven ( ons ganse maatschappelijk bestel) georganiseerd hebben.
Dat dit gebeuren een zware impact heeft op het gevoelsleven van de mensen is ook feit, gevoelens volgen al eind een ander pad. Een wisselwerking is ideaal.
Beste Peter en familie,
Vrolijk Pasen en dank voor de blog.
We denken constant over de huidige situatie en wat er zou kunnen komen na deze toestand.
Groeten, Martine
Dag Peter,
Interssante beschouwingen, atlijd leerrijk. De handel in wilde dieren afschaffen omwille van corona is een beetje kort door de bocht. Ze afschaffen omwille van uitsterven is een betere reden. Intussen verbiedt China dergelijke handel, maar virussen houden zich echter niet alleen schuil in vleermuizen en schubdieren, maar bv ook in varkens. Moeten we dan wereldwijd de koteletten afschaffen? Leuk en aardig voor de veganisten en het klimaat, maar ik zie het niet gebeuren. In any case, virussen passen zich dan gewoon aan, zo zit het dierenrijk nu eenmaal prettig in elkaar. We zullen er dus inderdaad gewoon moeten leren mee leven,of zoals Van Ranst zegt, het is een blijvertje.
Prachtig een leeg strand voor jullie alleen. Hier van het zelfde laken een broek maar we waren niet eens dicht bij het regenseizoen. Jammer voor een land waar 50 % van de bevolking op 6 maand tijd zijn gans jaar moet verdienen. Van de ene op de andere dag is de bange blanke man verdwenen. Alle hotels, restau’s en bars dicht, leeg. Van de ene op de andere dag werkloos, zonder sociaal vangnet, zonder een overheids structuur die je loon verder betaalt. Het kan onkunde zijn zoals de US of onmacht van de EU. Het kan ook onwil zijn, ik bedoel daarmee, ‘ik wil wel maar kan niet’ tenzij een donor bijspringt. Social distancing, corona en Afrika, een potentieel drama voor een continent waar velen leven van de dagelijkse hand naar mond, waar stromend water niet altijd evident is (tenzij voor een WHO Rep die op TV toont hoe je handen te wassen, terwijl het water stroomt, vijf minuten lang of de hoeveelheid wat een familie op een dag graag zou gebruiken om gewoon al te drinken of te koken) en waar algemeen geen of bijna geen veerkracht is.
@Marleen: als mensen dat zo aanvoelen – en misschien is dat wel een voorwaarde tot verandering – en dit breed gedragen wordt, des te beter. Risico is wel dat de emotie op zich in een andere dan gewenste richting kan worden gekanaliseerd.
@Bart: precies, maar handel in wilde dieren terugdringen omwille van het extinctie argument heeft tot nog toe niet goed gewerkt. Maar als deels de extinctie van de eigen soort op het spel staat, is er misschien hoop en bereidwilligheid tot verandering.
Dag Peter,
het is natuurlijk geen straf van God, of een afwijzing van onze levenswijze (een virus “spreekt” geen oordeel uit), maar het is, volgens mij, wel een gevolg van onze levenswijze (idem voor eerdere dodelijke virussen ten andere). Ik heb het artikel van Patrick Loobuyck niet gelezen (geabonneerd op een andere krant) maar ik vrees dat hij een verkeerd uitgangspunt heeft. Ik denk echt wel dat het gelinkt is met onze levenswijze en dat we ons zullen moeten beginnen aanpassen, anders zal het nog verder mislopen en dit niet alleen door virussen (hoe verder we doordringen in de habitat van “wilde” dieren, hoe meer kans op overdracht) maar ook de gevolgen van klimaatverandering (wat meteen ook andere ziektes kan brengen in regio’s waar die vroeger niet bestonden, met alle gevolgen vandien). Ik vermoed echter dat we nu weer snel naar “business as usual” zullen overstappen met zware verwijten aan de gezondheidsexperts die onze economie zullen kapot gemaakt hebben…..
Ik denk dat deze crisis ongewild een antwoord zal geven op de vraag ‘wat doet het geven van basis inkomen met een samenleving?’ Wil het grootste deel op zijn lauweren blijven zitten zoals vaak wordt beweerd. Of staan mensen te popelen om te gaan werken, te ondernemen omdat het ons leven betekenis geeft. (zie toename huiselijk geweld)
Peter, dat is juist… steeds meer soorten verdwijnen, en dat voor velen van die soorten door toedoen van de mens (neushoorn, olifant, etc..). Maar de mens zal ook verdwijnen, daar bestaat geen twijfel over, en dan ook nog eens door de mens zelf. Waar er te weinig van zijn, dat loopt nooit goed af, waar er teveel van zijn dat loopt meestal ook nooit goed af.