8 maart! Vandaag is het internationale vrouwendag. De diplomatie is duidelijk ook aan het vervrouwelijken. In de foto de ambassadeurs en hoofden van de internationale instellingen in Tanzania. Het aantal vrouwen kan je al niet meer op één hand tellen, wat niet wegneemt dat er nog een lange weg te gaan is.
Maar over hoe die weg moet afgelegd worden, verschillen de inzichten. De voorzitter van de heersende partij in Tanzania zegt hierover het volgende: “women are a key group that must first be emancipated economically and in other social aspects of life. The politics will naturally follow.” Lijkt me vooral een excuus om beleidsmatig niet te veel te doen rond emancipatie in Tanzania, niet?
Maar bij het ontbreken van politieke wil zijn er nog andere zaken die we kunnen doen. Zo hebben België, Nederland en Frankrijk samen de musical Jasiri ondersteund alhier. Dit spektakel gaat over de aspiraties van een jonge vrouw, de hindernissen op haar pad, en de uiteindelijke ontvoogding. Misschien doen dergelijke culturele evenementen op termijn nog wel meer dan alle ronkende politieke verklaringen over dit onderwerp.
Wat denk je? Verdient emancipatie nog meer aandacht? Of is er al genoeg gebeurd?
Peter
Emancipatie verdient nog veel meer aandacht. Op de dagelijkse zenders van de lokale radio en TV moet veel meer aandacht besteed worden aan de positie van de vrouw. Ik denk dat er ook veel meer rechten organisatie moeten zijn voor de lokale vrouwen. Lokale NGO’s die de vrouwen bijstaan. Teveel vrouwen worden mishandelt en krijgen geen kanzen. Op lokale scholen moet er vanaf lagere school ook aandacht aan besteed worden
Er is nog heel veel werk aan de winkel. Kunnen mijn dochters s nachts veilig de straat op? Kunnen ze een minijurk aan zonder te worden nagefloten? Kunnen ze een bomvolle metro op zonder tastende handen? Zijn er vrouwen op consultatie geweest bij de koning in het eindeloze geploeter om een regering te vormen? Zie mijn jonge moeders-collega’s uitgeput geraken omdat zij nog steeds de meeste huishoudelijke en zorgende taken verrichten? Waarom is de werkvloer 95% vrouwelijk en vind je in de bestuursfuncties toch weer… mannen, in zorginstellingen? Wie dreigt na een scheiding in armoede te vervallen?
Ik zou nog een tijdje kunnen doorgaan… België anno 2020. Nog veel werk aan de winkel!
Mia stelt de juiste vragen.
Om de Afrikaanse vrouwen te bevrijden van oneindig labeur en tegelijkertijd de drang naar goede voeding, opvoeding en welvaart te bewerkstelligen zou een ‘one-child policy’ bijzonder welkom zijn. Mao propageerde ‘De Grote Sprong Vooruit’ maar het is pas dertig jaar later wanneer de one-child policy werd opgelegd dat China de Grote Sprong Vooruit bewerkstelligde. En hoe!