Dat is toch onwaarschijnlijk. Ik ben op verlof in België en sta sta hier in het postkantoor op de Kortijksesteenweg in Gent. Normaal is het hier altijd ontzettend druk, maar ik heb mazzel, want vandaag is er geen kat, behalve de dame achter het loket. Ik begeef me onmiddellijk naar haar.
“Je moet eerst een nummertje trekken,” zegt ze me op vriendelijke toon. Ik staar haar vol ongeloof aan en antwoord: “maar er is hier niemand!” Ze herhaalt: “eerst een nummertje trekken,” en dan voegt ze er met een knipoog aan toe: “ik zal het je daarna uitleggen.” Zo gezegd, zo gedaan. Ik trek een nummertje, hoor onmiddellijk een signaal, kijk op het scherm waarop mijn nummertje verschijnt, en begeef me naar het aangeduide loket. Ze lacht, maar enigszins groen, want, vertrouwt ze me toe: “weet je, het management bepaalt aan de hand van het aantal getrokken nummertjes, de optimale bezetting voor elk postkantoor. Niet genoeg nummertjes betekent dat er iemand moet afvloeien.”
Zo ver zijn we dus opnieuw gekomen. Het systeem van nummertjes, ingevoerd om de orde te bewaren als er teveel klanten zijn en het voor het personeel overzichtelijk te houden, keert zich nu tegen dit personeel. Wat een stressvrij moment zou kunnen zijn, vertaalt zich in het omgekeerde: angst voor verlies van job.
Peter
Welkom in het Belgisch werknemersparadijs.
Hoe lang ben je hier in verlof?
Werkelijk beschamend!
Als je om je heen kijkt wat er allemaal plaatsvindt, is het inderdaad enigszins beangstigend hoe systemen soms zeer onaangenaam kunnen inwerken op het wel en wee van de mens.
Geniet van je verlof. Groetjes vanuit Suriname.
Dag Peter,
Dit scenario was ooit een scene in een van de toneelstukken van het kamertoneel waar ik meespeelde. Alleen verliep het wat verschillend, het ging toen over een klerk die als stempelzetter voor afhaalpakken zijn job wat té veel au sérieux nam.
Laat ons maar eens lachen!
Schrijnend dat je dit nu ziet gebeuren in real live. Dat mensen hun job in gevaar zien komen als ze dat nummertje niet hebben. Vernederend en frustrerend, hoe kan die bediende het volhouden om telkens weer die enkele bezoeker van antwoord te dienen.
Beste Peter,
Modern Times met Charlie Chaplin … dat zegt je wel iets, hé?!
Modern technology: de men’s is de stervende dinausaur geworden.
Ken je de serie Black Mirror? Beangstigend en zowiezo realiteit en de mensen slapen achter het stuur, zoals we dit zeggen. De systemen hebben zowat alles overgenomen.
Allee … geniet van België!
Martine
mss stom maar realiteit: bekijk maar eens hoeveel bankkantoren er gesloten werden/worden en meestal op basis van het aantal ‘bewerkingen’ …
dienstverlening gaat achteruit en wee de mensen zonder computer of pad/ipodi
Met ieder nieuw systeem kan je leren werken. De dame in kwestie zou al haar vrienden kunnen uitnodigen om nummertjes te komen trekken. Eventueel zou ze zelfs een gerucht kunnen verspreiden dat er een prijs te winnen valt met die nummertjes. Dan moeten ze volgend jaar dat kantoor uitbreiden.
Ik moest onlangs ook naar Gent Centraal voor een nieuwe paspoort. Moet wel zeggen dat ik erg onder de indruk was van de dienstverlening. Minimale wachttijden en vriendelijke mensen.
Peter en andere verontwaardigden, in de private sector is Ford nooit weggeweest.
Dat de loket dame alleen zat wijst erop erop dat het nummersysteem heeft berekend dat er op dat uur te weinig klanten zijn om twee of meer loketmensen in te schakelen. Dat nummersysteem zorgt er ook voor dat er op drukkere uren meer loketmensen zullen dienst doen.
De Post is niet langer een levenslange tewerkstellingsdienst van de overheid maar een bedrijf dat moet optimiseren. In de overheid zal er hopelijk ook een optimiseringskentering komen. Belgen staan reeds 54% af aan de overheid. Dat percentage kan niet blijven stijgen.
Ik begrijp de verontwaardiging. Maar kijk, elke onderneming moet op het einde van het jaar een bonus overhouden om haar toekomst veilig te stellen. En wij, als consument gaan massaal voor de laagste prijs: de groenten en bloemen uit Ethiopië en Kenia, de kleding uit het verre oosten, de elektronica niet via een winkel maar via het web, zo gemakkelijk en zo goedkoop voor hetzelfde…. En de ondernemingen die goedkoper, goedkoper aanbieden zoals Ali, Lidl en Colruyt etc. zetten hun leveranciers onder druk, die op hun beurt hun leveranciers en personeel onder druk zetten…
Dus voor we met zijn allen schande roepen, kijk wat je zelf doet om dit systeem in stand te houden… En ja, ook overheidsbedrijven doen mee aan dit cost cutting verhaal.
BIG DATA: we weten alles van iedereen… Geen ontkomen meer aan. BIG BROTHER? Orwell was een visionair.
Hey Peter,
Het is gelukkig geen wonder dat deze ervaring je verwondert. Nu vind ik een systeem van opvolging op zich wel Ok, ware het dat het management het spel voldoende transparant speelt en de limieten op een billijke participatieve manier vastlegt. Zodanig dus dat die madame zich niet verveelt maar ook niet stresst en dus ook even tijd heeft om haar uitleg te verschaffen aan die verwonderde binnenloper uit Afrika . Eigenlijk had ze je moeten vragen; Mo Jungen toch oe komtda da gij da ni wet. Gij passeert ier ni veel sekerts?
groetjes
M
Beste Peter,
De werknemers die afvloeien zullen als ZZP-er aan de slag gaan. Sommigen zullen de pakketten die uit de” lage lonen landen “komen persoonlijk bezorgen en hoeven we niet meer de deur uit. Joepie, het gemak dient de mens.
Helaas heeft dat gedrag zoals Jan hierboven beschrijft, ook een keerzijde. Als je het nieuws wereld wijd volgt hoef ik niet in details te treden.
Maar Peter je hebt wel de pijnlijke werkelijkheid weergeven van een ingewikkelde situatie waar wij als mensen in terecht gekomen zijn.
Wat staat ons allemaal nog meer te wachten?
Geniet in ieder geval van je vakantie in België.
groetjes,
Denise
Is dit niet de post met de meeste commentaren ooit?
@ Dirk. Ik was nu wel even nieuwsgierig naar het antwoord op jouw vraag: “Is dit de post met de meeste commentaren?” Gelukkig bestaan daar statistieken over:
– Astrid’s proclamatie : 18
– Shoulderwork : 17
– Afscheid : 15
– Zomaar … : 15
– Selous Game Reserve : 14
– The male brain : 14
Laat ik dan de statistieken ook wat helpen… Ben al jaren niet meer in een post gebouw geweest in Belgie, das misschien ook al iets om het verhaal van de dame kracht bij te zetten. Maar, in alle eerlijkheid, ik vind een (nummer) systeem wel handig en nuttig. Bij ECO bank in Dakar zijn er nummertjes, duidelijk, iedereen wacht op zijn beurt tot zijn nummer piept. In Gambia, geen nummertjes maar er staan 15 stoelen.. die vullen zich naar gelang je binnenkomt, telkens er iemand naar het loket mag, staat iedereen recht en schuift een stoel op, moderne stoelen-dans. Maar zonder nummertjes of stoelen-dans zou het (Afrikaanse) chaos zijn. Een methode is ook, als je de dame aan het loket in kwestie kent, dan ga je er gewoon heen en begint een vriendenkletsje, ook al staat er een klant, en als die weg gaat, dan haal je doodleuk toch die cheque boven die moet verzilverd worden… En hier kunnen we nog naar de bank gaan, in Oostende kan ik zelfs niet meer naar de bank zonder afspraak… alles met de kaart, ban het contact ! Het is jammer maar het postkantoor zal verdwijnen omdat we alles twitteren, chatten, facebooken, you-tuben etc… en als dat niet gebeurt dan nemen de robots het wel over.