Ik heb zo’n bedrukte T-shirt met een leuk opschrift. Er staat het volgende op te lezen : “If I die and heaven doensn’t want me, bring me to the next best place: Suriname”.
Nou, zo drastisch hoeft het ook niet. Soms komt Suriname, met alles erop en eraan, gewoon naar je toe. En dat wil zeggen ook de keuken. Sinds mijn schoonmoeder en twee schoonzussen hier in Tanzania zijn gestrand, heb ik al bara, pom met rijst en kousenband, en bami met kip en zuurgoed gegeten. Niet jaloers worden, er komt vast nog meer. Hemels!
Peter
Niet jaloers worden? Oooo wat klinkt dat lekker!
En in goed gezelschap… veel plezier daar!
Met onze heerlijke, diverse keuken zijn Surinamers inderdaad fijnproevers geworden.
Jaaa, wij zijn als volkje niet klein te krijgen; “eten” is onze “kracht”!
Je wist waar je aan begon, Peter😎
Dat klinkt allemaal super lekker. Smakelijk!
Ik wil het ook wel eens graag proeven maar heb hier in Washington DC nog nooit een Surinaams restaurant gezien.
Pom met rijst en wat? Hoe dan ook: vast erg lekker! Smakelijk,
Bart
@Bart : kousenband is een lange, groene peul die lijkt op een uitgerekte sperzieboon. Kousenband groeit aan een klimmende plant die gemakkelijk uitschiet tot 4 meter hoogte. De smaak is pittiger dan die van sperziebonen. Deze lange en gezonde peulen bevatten onder andere foliumzuur (vitamine B11), kalium en vitaminen B1 en B6.
En het ziet er zo uit:
Wij zijn grote fan van allerhande Aziatische en Afrikaanse keukens. Wel een reden om wat jaloers te zijn op deze heerlijke gerechten. Smakelijk!
Ik heb hier ook een T-shirt liggen: “Si tu m’énerve, je retourne au Sénégal !”. In alle eerlijkheid, ik draag het vooral om in de tuin te werken… Maar je post doet me ook en vooral denken aan de inderdaad diverse en zeer lekkere Surinaamse keuken. Naast de bami’s, roti’s, saoto soup etc denk ik dan ook aan gehaktbal met rijst en kousenband met bijpassende jus, wat je alleen vond in ‘Jorikima’, een klein (huis)-restaurantje met een zeer vriendelijke kokkin. Indien dit nog bestaat en ik passeer nog eens dan wil ik dit wel eens opnieuw proeven. Geniet van de Surinaamse keuken, maar ik hoop dan toch vooral dat je de hemel binnenmag..!
MMM lekker…..stuur maar wat door met het vliegtuig naar Lilongwe.
Ik had een T-shirt met daarop gedrukt: A SON FAYA! (voor degenen die geen Surinaams spreken: ‘wat is het hier heet’)
Bert, juist ! en het ging verder aan de achterkant met : ‘Redi Dibri Na Sranang’… een bloed-rood T-shirt. Pas onlangs heb ik het moeten prijsgeven aan de vergankelijkheid, met als laatste dienst ‘de vod om de auto te wassen’ maar na 30 jaar bewijst dit de goede kwaliteit van het materieel. Ze maken ze niet meer zo..
Ik heb nog 3 zo’n t-shirts, maar ze zijn precies gekrompen want ik pas er niet meer in…