De ene werkelijkheid is de andere niet.
Robert Mugabe, ex-president van Zimbabwe, is overleden op 6 september 2019 op 95-jarige leeftijd.
Terwijl in het Westen de journalisten zich nog buigen over de ene kritische beschouwing na de andere over de erfenis van Mugabe, sta ik hier in de conferentiezaal van een nieuw gebouwd hotel in hartje Dar Es Salaam. Voorin zit de president van Oeganda, Yoweri Kaguta Museveni, alsook de president van Tanzania, John Pombe Magufuli. Het plein waarop het hotel gebouwd is zal straks ingehuldigd worden als de “Mwalimu Nyerere Foundation Square”.
Tijdens de speeches van de twee Afrikaanse leiders word ik teruggevoerd naar de anti-koloniale strijd. Woorden zoals pan-afrikanisme, imperialisme, vrijheidsstrijders, Frelimo, Swapo en Zanu vliegen me rond de oren. Het is alsof de landen van oostelijk en zuidelijk Afrika nog steeds moeten ontzet worden van het koloniaal bestuur. Maar de meeste moeite heb ik met het moment dat de Tanzaniaanse president de zaal verzoekt recht te staan voor Robert Mugabe, “his great friend”, en een minuut stilte in acht te nemen. Voor wat? Voor het feit dat hij zijn land naar de afgrond heeft geleid?
Peter
Zou het kunnen dat Afrikanen veel door de vingers kunnen zien van wat hun leiders mispeuteren?
Heel juist, Peter.
Wat nu België heet is gedurende minstens 2000 jaren gekolonalizeerd geweest. Sommige overheersers hebben ons geschaad, andere hebben ons verrijkt. Maar geen mens die erover kraait.
Geen mens die kraait over de eeuwen kolonializering van half Africa door Arabieren en van Noord-Africa, alle Stan staten, India, Maleisië, Indonesia door Moguls, Ottomanen en consoorten.
Met eindeloos in het verleden de schuld bij derden to zoeken ipv bij zichzelf zullen Afrikanen blijven achteruitgaan.
Wat belangrijk is is niet welk onheil je overkomt maar hoe je erop reageert en van leert voor je eigen beterschap.
Ik denk dat de Joodse gemeenschap daar het schitterendste voorbeeld van is, door eeuwen van discriminatie, vervolging, pogroms en holocaust heen. Hun motto is: wat onheil je overvalt, telkens weer rijs op als een Fenix uit de asse.
Mugabe heeft zijn kans om een groot staatsman en Afrikaans leider te worden gemist. Ik zou ook moeite hebben om recht te staan om hem te eren. De Afrikaanse leiders herinneren zich misschien alleen zijn eerste jaren en zien de rest door de vingers? Heel spijtig is dat wel.
Peter,
Mugabe is 6 september 2019 overleden, gelukkig dat we niet hoeven te wachten tot 6 december 2019 LOL
Thanks Jacintha, ik heb het verbeterd!
Peter, het moet toch niet gemakkelijk zijn om in zo’n situatie professioneel te handelen? Je persoonlijke visie komt toch naar de oppervlakte op zo’n ‘krom’ moment. Mag je dat als ambassadeur laten gebeuren of moet je je hoofd koel houden en je persoonlijk standpunt de kop indrukken?