Van het lijstje van de 7 wereldwonderen uit de klassieke oudheid blijft er niet veel meer over. Alleen de piramide van Cheops kan je heden ten dage nog bezoeken, alle andere zijn definitief vergaan.
Daarom circuleren er nu vele nieuwe lijstjes met zaken die je wel nog kan zien. En als het van mij afhangt, mogen op zo’n lijstje zeker de 11 rotskerken van Lalibela staan. Naar verluidt werden die alle op 23 jaar gebouwd – of moet ik zeggen uit rots gehouwen – in de tweede helft van de 12de eeuw. En dat, als het waar is, is zeker en vast een hele prestatie.
Maar als ik goed rondkijk naar de inwoners van Lalibela, de lompen waarin ze gehuld zijn en de rondavels waarin ze wonen, dan merk ik al bij al – ietwat provocerend – weinig vooruitgang sinds de constructie van deze kerken. Er is vast en zeker een interne dynamiek binnen deze agrarische samenleving, maar wat maakt dat dit niet tot ontwikkeling leidt? Iemand een idee?
Peter
We gaan er dee zomer naartoe en zullen dat onderzoeken.
Lieve en Luc
Indrukwekkend, en dit volledig uit de rots gehouwen, Petra waardig.. Wat een voorrecht dit te mogen zien ter plaatse.
Dag Peter,
Interessante vraag! Heb jij een antwoord?
Hier in Dakar is er een gigantisch ‘renaissance’ monument bijgebouwd, met behulp van de Noord-Koreanen voor een kost van miljoenen euro’s. Nochtans zou met dat budget heel wat nuttig werk kunnen gebeuren in gezondheid of educatie van vele Senegalezen..
Indrukwekkend indeed. Misschien willen ze ook gewoon niet modern “ontwikkelen”? Aan je lijst, Peter, zou ik dan graag Pays Dogon in Mali toevoegen, zal wel niet de lijst van klassieke oudheden zijn, want zeker niet zo oud maar wel even authentiek. Daar is het toerisme wel doorgedrongen, en bracht het ontwikkeling…