Ooit gehoord van James Dodds? Ik ook niet, … tot voor kort dan. In de kluis van de ambassade ligt een medaille die bestemd is voor een zekere James Dodds. Die medaille moet er al lang liggen, want de voering aan de binnenkant van het deksel is al een beetje groezelig. Totnogtoe wist niemand goed wat er mee aan te vangen. Wie was die man? Waarvoor had hij die medaille gekegen? Wanneer? Allemaal vragen waarop het antwoord schuldig bleef.
Maar zoals zo vaak dezer dagen, brengt Google raad. James Dodds is overleden in 2014 en heeft toen een uitgebreide “obituary” gekregen in de “The Scotsman”. En wat een leven heeft die man geleid! Hij was een piloot voor de Royal Air Force tijdens WOII, overleefde verscheidene noodlandingen, leerde zijn vrouw kennen in Nieuw Zeeland, die – in een poging haar te imponeren – bang het huis in vluchtte toen hij op de terugvlucht van zijn werk regelmatig lussen in de lucht scheerde boven de ouderlijke woonst. Getrouwd belandde hij in Nairobi, en vloog er voor “Campling Bros and Vanderwal”.
En nu komt het: tijdens de onafhankelijkheidsperikelen in Congo, vloog hij als vrijwilliger om nonnen, missionarissen en burgers uit de voormalige Belgische kolonie in veiligheid te brengen. James kreeg daarvoor een zeldzame medaille van de Belgische overheid die – zo leert het overlijdensbericht ons – hij niet heeft kunnen ophalen tijdens een overhandigingsceremonie in Nairobi.
En aangezien James Dodds en zijn vrouw nadien verhuisd zijn naar Tanzania, vermoed ik dat onze autoriteiten nadien nog een poging hebben ondernomen om alsnog de medaille aan deze heldhaftige piloot te overhandigen. Vruchteloos echter, want de medaille is nog steeds bij ons.
Wat een verhaal, niet? Wordt in elk geval vervolgd…
Peter
En wat is het vervolg? Ga je nu zijn nazaten opsporen om die medaille aan hen te overhandigen, liefst nog tijdens een sjieke ceremonie op Kings Day of zo. Zou toch mooi zijn, niet? Lieve groetjes.
Ik had een nonkel, destijds jezuïet in Congo en op het nippertje gered, zo gaat het verhaal. Wie weet was de ongekroonde held ook zijn piloot.
Wat een leuk verhaal!
Het idee van Frans Kenis vind ik wel goed. Misschien brengt de medaille nog veel geluk bij de familie.
Overigens nog wat anders: de naam van het nieuwe parkje achter de Florakerk … zal waarschijnlijk toch niet Anthospark worden. Nondenonde! Enkele zuurpruimen in de straatnamencommissie meenden zich te herinneren dat de jeugdclub voor lawaaioverlast gezorgd had en dat er drugs gebruikt werden. Dus zal het schepencollege het voorstel krijgen om de hoogst originele naam “Florapark” goed te keuren. Daarna komt het nog op de gemeenteraad en is er nog een termijn voor bezwaren. Ik hoop dat we het tij kunnen doen keren.