Om allerlei redenen schrijft de KNO-arts (een Nederlandse) mij een medicijn voor dat alleen in haar geboorteland te verkrijgen is. Ik besluit het medicijn in Sas van Gent af te halen, 20 km noordwaarts. Het is zaterdag en een mooie dag. Alleen, is in Sas van Gent geen vrijstaande apotheek te bespeuren. Er is er wel eentje geïntegreerd in een groepspraktijk maar die is gesloten in het weekend. Evenwel verneem ik dat er een apotheek in Terneuzen is, 19 km hogerop. Ik rijd door, maar in Terneuzen wacht mij een andere verrassing. Op zaterdag is alleen de spoedapotheek (de apotheek van wacht) open en die rekent een behoorlijke toeslag aan per verstrekt medicijn. Die toeslag kan ik wel vermijden in Hulst, 20 km oostwaarts, want daar is een apotheek die op zaterdag de regio bedient. In Hulst aangekomen, kan ik eindelijk mijn voorschriften op de toonbank leggen. Maar nu begint een andere calvarie. De apothekeres wil weten waarom ik dit medicijn wil gebruiken, of ik andere medicijnen gebruik, of ik allergisch ben, kortom een spervuur aan vragen waarvan ze de antwoorden nauwgezet in de computer tikt. Een half uur later – na ook nog allerlei formulieren te hebben afgedrukt, stickers op de doosjes te hebben gekleefd, en het aval van de hoofdapotheker te hebben verkregen – krijg ik de medicijnen overhandigd en kan ik mij terug huiswaarts begeven.
Geef mij dan maar België. Op elke hoek van de straat vind je er een apotheek. Je stapt binnen, presenteert het recept, betaalt, en klaar ben je. “No questions asked,” want dat heeft de dokter al gedaan!
Peter
Van de andere kant: je bent een ervaring rijker die je bij de Belgische apotheek niet genoten zou hebben. En +1 voor “het aval”!
Je had ook nog Cadzand of Groede kunnen proberen dan had je op z’n minst de zee nog gezien…
Dag Peter, leuk verhaal, een glimlach waard. Ik weet niet wat een ‘behoorlijke toeslag’ is, maar je hebt anders ook wel ‘behoorlijk’ wat kilometers gereden om die te vermijden. En: zijn er dan geen Belgische NKO specialisten? Flixonase is anders een behoorlijk ingrijpend medicijn; ik kan mij best voorstellen dat de apotheker bijkomend vragen stelt, bewijs van goede kennis. Zonder conclusies te trekken, een allergie kan behoorlijk vervelend zijn, heb dat ‘geluk’ ook met de huisstofmijt..niet hier in Gambia maar vanals ik een vliegtuig binnenstap heb ik het zitten. Eeen pilletje cetirizine doet dan wonderen. Bon weekend.
Ha, Bart inderdaad, nu lijkt het of ik vele kilometers heb gereden om een toeslag te vermijden. De waarheid is echter dat je in een spoedapotheek slechts een beperkte hoeveelheid medicijnen meekrijgt. En ik had recepten voor zes maanden ver! Nog iets wat in België ondenkbaar is.
je zou zo dood vallen voor je aan je medicatie geraakt in Nederland:) . Nog een stevige gezondheid gewenst!
Alleen aan de benaming kon je zien dat het een Nederlandse was: Nederlanders zeggen keel-neus-oor, Vlamingen zeggen neus-keel-oor… en de internationaal gangbare volgorde is oor-neus-keel (otorinolaryngologie).
Haha, Maarten, goed opgemerkt. De echte naam van de arts – die ik niet heb vermeld – is natuurlijk ook een weggever: Dr. Vroegop. Dat kan alleen een Nederlandse zijn!
Beter laat dan …. nooit!
Ter info…
Als het echt een geneesmiddel betreft dat enkel in Nederland te verkrijgen is, dan heeft jouw apotheker de (wettelijke) mogelijkheid om dit geneesmiddel voor jou vanuit Nederland te bestellen en af te leveren aan jou in zijn/haar apotheek.
@ Mati. Corrrect, maar tegen welke prijs. Het geneesmiddel was bijna de helft goedkoper in Nederland!