Met te lezen ontdek je het leven. Literatuur kan je in een parallelle wereld werpen waarin je meer over het aardse leven leert dan je dagelijkse ervaringen. Laten we eens kijken of volgende twee boeken ons iets hebben aangebracht. En als het al iets is, dan zal het wel over de liefde zijn.
‘Amerikanah’ van Chimanda Ngozi Adichie
Laat mij maar meteen beginnen met het eindoordeel. T.o.v. het vorig boek dat ik van deze auteur las: ‘Half of a Yellow Sun’ is ‘Amerikanah’ slechts… ‘half as good’. Ik ging alvast niet slapen met het idee: morgen lees ik verder.
‘Amerikanah’ vertelt het verhaal van twee geliefden – Ifemelu en Obinze – die na het middelbaar in dictatoriaal Nigeria gescheiden worden. Ifemelu komt in de Verenigde Staten terecht en krijgt er onvermijdelijk te maken met het begrip ras. Ze begint er zelf een blog over. Obinze gaat naar Engeland en ervaart er de moeilijkheden om er aan een verblijfvergunning te geraken. Zullen ze elkaar ooit nog treffen? Ja dus, en nog wel in Nigeria, maar zal hun liefde nog een kans krijgen?
Ergens in het boek staat dat juist omdat blanken vaak geen probleem hebben met het begrip ras dit precies bewijst dat ze geen zwarten zijn, anders zouden ze er wel anders tegen aan kijken. Was dit nu de reden waarom ik zoveel moeite had met de vele passages over ras? Slechts de laatste bladzijden van deze dikke turf hebben me echt geboeid.
‘Een soort van liefde’ van Alicja Gescinska
Na de dood van haar vader, een gerenommeerde professor Duitse cultuurgeschiedenis, staat Elisabeth voor de taak haar vaders huis leeg te maken. Doordat ze nooit goed met hem kon op opschieten, lijkt deze opdracht aanvankelijk niet erg zwaar. Maar wanneer Elisabeth een brief ontvangt, geadresseerd aan haar vader, openen zich kamers van het verleden waarvan ze niets wist.
Elisabeth en Anna, twee vrouwen die elkaar nooit hebben gekend, blijken elkaars leven beïnvloed te hebben. Het is te laat om dat te veranderen, maar misschien is het nog niet te laat om het te begrijpen.
Een soort van liefde vertelt het verhaal van vele soorten liefde: van een moeilijke liefde tussen vader en dochter, en van een onverhoedse liefde tussen een oudere professor en een jonge studente.
Van ‘Een soort van liefde’ heb ik gehouden. Het heeft me doen nadenken over de keuzes die we allen op een gegeven moment maken. Wonderwel beschreven! Liefde is steeds ambivalent, moeilijk en ongrijpbaar.
Welke boeken heb jij recent gelezen waarin de liefde centraal staat?
Peter
Er komt me telkens het zelfde boek voor de geest als ik aan boeken over liefde denk: “The history of love” van Nicole Krauss. Een pareltje.
‘Het Adelsnest’, Ivan Toergeniev; ‘Evgeni Onegin’, Alexander Poesjkin; ‘9 brieven’, Marina Tsvetaeva; ‘Onvoltooide liefde’, Michail Sjisjkin ; ‘De vrouw die wachtte’, Andrei Makine….
En dat is dus liefde….
‘Weet je, jij bent de eerste vrouw die ik ontmoet die net zo interessant is als mijn vriendin.’
naar J. Feiffer