Zou het dan toch zo zijn dat mensen met een strakke dagindeling productiever en creatiever zijn? Dat een gedetailleerde, nagevolgde dagorde eerder bevrijdend dan benauwend werkt? Moeten we nu elk onderdeel van de dag gaan ritualiseren opdat we ons attenter, bewuster, en dus minder afgeleid van onze taken kunnen kwijten, en dit met een hogere mate van kwaliteit en voldoening?
De Benedictijnen zullen het alvast met me eens zijn. Die orde leeft ook volgens een set van eenvoudige regels opgelijst door Benedictus van Nursia in de zesde eeuw. Het mooie van het geritualiseerde is dat het houvast en gemoedsrust biedt en dat daar iets moois kan uit voortkomen. Het ritueel bepaalt de vorm waarin de inhoud kan worden gegoten, net zoals een kop koffie het zwarte goud omsluit.
Ik ben nu benieuwd of Rinus van de Velde ook volgens bepaalde rituelen leeft, want in het SMAK heb ik toch wel bijzonder veel inhoud gezien in de tentoonstelling Donogoo Tonka!
Peter
Inderdaad. Rinus leeft in een heel strakke structuur. Zelfde moment opstaan, eten, zelfde avond naar zelfde cafeetje, zelfde avond naar zelfde restaurant, zelfde uur aan creatief werk…. en ga zo maar door.
Ik heb een boek over waarden. Structuur wordt benoemd als een waarde. De tekst verraste mij. Er werd in beschreven dat vanuit structuur creativiteit kan ontplooien. Ik dacht altijd dat chaos de voedingsbodem is voor creativiteit. Misschien gewoon afhankelijk van de persoon?
<< Dit >> is ook wel leuk!
of << hier >>