Ik wist het niet, maar ook terugkomen uit Suriname is een avontuur. Eenmaal geland op Schiphol, word je nog in de vliegtuigslurf begroet door twee Duitse schepers die gretig snuffelen aan je handbagage. Vervolgens kom je in een lange gang waar een pre-controle gebeurt door de douaneautoriteiten. Er staan wel zeker 10 man in grijs-zwarte uniformen die er regelmatig een Surinamer uithalen voor een uitgebreide inspectie van de handbagage. “Hoe vaak ga je naar Suriname,” vraagt men mij. Ik zeg: “niet vaak”. “Wanneer was de laatste keer”. Ik antwoord: “zo’n zes jaar terug.” “Da’s inderdaad niet vaak,” lacht de douane-beambte me toe. Ik mag passeren.
Op weg naar de bagage word ik opnieuw besnuffeld door twee honden. Na de paspoortcontrole wacht me bij de bagagerecuperatie een verrassing. De band uit Suriname is afgezet met dranghekken. Je kan er slechts op een plaats in, en die ingang wordt ook nog eens bewaakt. Enkele politiemannen lopen driftig rond, controleren de labels en halen zo nu en dan een koffer van de band. De mijne laten ze ongemoeid, maar ik moet mijn bagage wel nog eens door de scanner steken. Ik zie enkele ongelukkigen voor mij met geopende valiezen waarin werkelijk alles ondersteboven is gekeerd. Vlak voor de toegangsdeur naar de buitenwereld vraagt een douane-beambte of ik iets aan te geven heb? Wat zou ik nu nog aan te geven hebben, denk ik bij mezelf?
Peter
Je moet wel erg onder de indruk zijn: … wordt je … een pre-controle gebeurd …
Ben ik niet van je gewend Peter!!!
Heb je nog iets aan te geven?
Ja… mijn misnoegen!
@ Paul. Je hebt gelijk. Het is aan de jet lag toe te schrijven (hoop ik).
@ Jacintha. Nederlanders verkiezen nou eenmaal liever het bos te rooien in plaats van de dode takken te verwijderen. 🙂
Welkom terug Peter.
En waarom doet die tekening van u rechtsboven me zo denken aan Wilfried Martens?
@ Olaf. Hebben ze je dan toch ontslagen uit het Guislain?
Peter, blij te lezen dat je gezond en wel terug voet hebt gezet op de veilige en goed bewaakte bodem van het Avondland. Vooral de bezorgdheid en de persoonlijke aandacht van de lokale ambtenaren op Schiphol voor je welzijn ontroert mij mateloos. Ontbijtje zondagmorgen om te bekomen van de emoties?
Oh mijn god, dat stuk was ik in mijn euforie van het gaan vergeten: wat een hel het is om terug te komen!!! Heeft het nieuws ze niet bereikt dat de bommen van de andere kant komen …
van welke kant je ook komt, ‘t is feest voor de vliegende mens … in de brusselse luchthaven bv. komen nog steeds geen treinen, neem eens een busje naar de luchthaven, want kiss and ride zit er ook niet in.
een citytrip is voorlopig weinig aanlokkelijk.
en die bommen, die gaan nog steeds voornamelijk de andere kan uit, niet ?