Dat Eva, mijn nicht, mooi kon schilderen wist ik al lang, maar van haar woordkunst had ik geen flauw idee. Hieronder een videofragment waarin Eva voordraagt uit eigen werk en waarmee ze meedingt naar een prijs van de provincie Antwerpen voor jonge schrijvers.
Wondermooie woorden zijn het die bij herhaling steeds meer prijs geven maar nooit alles waardoor er ruimte voor interpretatie blijft. Kijk en luister je even mee!
Peter