Vader & zoon
Zo rond vijftig, krijg je vragen
onvertrouwd, het antwoord schuldig
de noeste boom, zijn schors vervelt
ondanks alles, wachtend, heel geduldig
stationair, tussen bed en wanhoop gekneld
Zo rond vijftig, mis je antwoorden
onverbasterd, slechts de zekerheid
dat alles verwijnt, met het niets versmelt
de gedachte, die in berusting verglijdt
de looptijd op deze kluit: onversneld
Peter
…
Prachtig! Ik voel me al zo rond de veertig 😉
Straf!
Peter, als jonge 50er en vader van 2 jong volwassen zonen kon ik enkel instemmend en bewonderend knikken bij het lezen van dit gedicht en… voelde ik me 10 seconden die oude man die uit het raam klom en verdween 🙂 maar… niet zonder eerst de allerindividueelste expressie van Peters’ allerindividueelste emoties nog eens te herlezen…en hem al struikelend over het venstertablet nog vlug mee te geven dat ik binnen de limieten van dichterlijke vrijheden slechts 1 woord zou willen vervangen : “wanhoop” door “hoop” …of indien het ludieker mag door “aambeeld”.. om het allemaal net iets luchtigers & positievers te laten klinken bij het voorlezen voor verlangende vrienden & vriendinnen, …
Groeten en bedankt voor je wekelijkse ontspannende lectuur, Rik
Wel voilà , hier is mijn vraag en voorafgaand commentaar:
dat van de schors, die vervelt, vind ik een geweldig beeld: want vervellende schorsen van sommige boomsoorten vervellen nooit…ik kan ernaar blijven kijken (voor enkele minuten dan toch) hoe zo’n schors ingenieus in mekaar zit… zelfs vervellend. De boom blijft de boom, stevig en een zekerheid voor alle kleintjes er rond (remember Prof. BUKENYA, toenmalig Vice President van Uganda onder Museveni dus, werd gepakt op oudere leeftijd voor… jawel, corruptie… en toch bleef de man stevig rechtstaan, nooit gekromd van kwel en kommer: zijn bijnaam was Mahogany). Peter zal altijd Mahogany zijn voor enkele Genteneirs in DC. En mijn vraag is: wanneer vrouwen met een absoluut prachtige stem, een unieke timbre, een jaartje ouder worden, in nabijheid van Mahogany, wat voelen ze aan hun stembanden? Vervelling of Verrijking?
@ Rik, het staat je vrij mijn gedicht aan te passen. Het is nu toch al in het publiek domein, en ik ben een groot voorstander van “poetry hacking”! Dank overigens voor je appreciatie.
@ Pierre, dat zal je aan mijn eega moeten vragen. Maar ik zie en ik hoor wel dat iedereen er wat ander inleest. Zo moet het zijn!