Ik ken “blinde vlek’ vooral als een term die gebruikt wordt in de sociale psychologie om het onvermogen aan te duiden om voor de hand liggende fenomenen waar te nemen, vooral als ze voor die persoon normaal of vanzelfsprekend zijn.
Maar “blinde vlek” staat ook voor een deel van het netvlies achter in het oog waar de oogzenuw samenkomt en het oog verlaat. Hier zitten geen lichtgevoelige zenuwcellen. Met andere woorden: op deze plaats is ieder mens virtueel blind.
Het bestaan van de “blinde vlek” kan je makkelijk proefondervindelijk aantonen. Fixeer je rechteroog op de goochelaar. Varieer de afstand tot het beeldscherm en zie, de wereldbol verdwijnt op een bepaalde afstand (afhankelijk van beeldschermgrootte en instellingen).
Het practisch nut daarvan is echter heel beperkt. Ik heb vandaag de hele dag met één dichtgeknepen oog op het werk gelopen en nooit ben ik erin geslaagd de meer lastige collega’s ook maar één seconde in mijn blinde vlek te laten verdwijnen. Wat heb je eigenlijk aan al die kennis?
Peter
Peter,
Dit bewijst nog maar eens dat de medische kennis voorbehouden blijft voor een selecte groep van ingewijden en niet zomaar gevulgariseerd kan worden. Want deze zaak is heel simpel: je behoudt niet de juiste afstand tussen jou en je lastige collega’s.
Een goede raad van je dokter,
Luc.
De “intelligent design people” betwisten zeker het bestaan van die blinde vlek. Een intelligente designer ontwerpt toch niet zoiets stom als een blinde vlek. Ze gebruiken dus beide handen om beide ogen af te dekken. Dan zie je de collega’s zeker niet meer. Intelligenter kan toch niet?