Mijn vader is nog net geen honderd en maakt vooralsnog geen aanstalten om uit het raam te klimmen en te verdwijnen.
We kuieren wat door een wijk in Oostakker en houden even halt bij een man, die een décapotable van een onbekend merk aan het opknappen is. “Borgward,” zegt de man, “zo bestaan er nog twee in België en deze zal weer rijden in de zomer van 2014”.
“Tiens,” antwoord mijn vader, “Borgward? Nog nooit van gehoord!” Ik durf dit te betwijfelen want de laatste tijd verzinken er wel meer zaken in het moeras van zijn herinneringen en ontbreekt het anker om ze terug op te halen. Niet dat dit er iets toe doet! Immers:
Rozen Verwelken
Auto’s Vergaan
Maar als vader
Blijf je Altijd Bestaan!
Peter
P.S. Het automerk “Borgward” ging failliet in 1961.
Ik dacht dat Borgward Isabelle verkocht werd en nog een aantal jaren in Mexico geproduceerd werd.
Das gesproken seh !
Overigens ook van ons een zeer goed jaar toegewenst .
En voor een anker kunt ge altijd bij ons terecht …
Dit is zo speciaal. Op deze momenten mis ik mijn vader
Zou er heel veel voor over hebben om hem nog een keer horen praten
Over zijn liefde voor een bepaald merk auto….zucht…..
Mooi Peter, inderdaad, koesteren ook al zijn er een aantal herinneringen vergaan.
Gr
WEl, voor mij houdt die Borgward Isabella heel wat (pré)jeugdsentiment in want wij hadden er thuis zo ééntje, eind vijftiger begin zestiger jaren!
Ook voor ons Leysens is dit zwaar jeugdsentiment. Onze papa had een goede neus voor “onbekende” en meestal nieuwe automerken.
Het mooie is wel dat ik later in contact kwam met een aantal Nederlandse collega’s en al pratende over mijn jeugdsentiment bleek dat 2 van de 3 aanwezigen thuis ook een Borgward Isabella meegemaakt hadden en dan ook nog in dezelfde kleur (dat laatste zal wel niet raar zijn, vermits er weinig keuze was)
Mooi Peter, heel mooi! Niet alleen die “toffe décapotable” maar in ‘t bijzonder dat mooie versje.
‘Kuieren’ met je vader van net geen honderd, de rest is dan gewoon bijzaak me dunkt 🙂
Haha, Marjanne. Precies!