Ik ben geïntrigeerd door volgende passage uit een brief van Félicien Rops aan zijn vriend Nadar:
“You have to realise that I am not a remarkable person at all, but incomprehensible even to myself. While in the cradle I was showered with gifts from many beautiful people who acted as fairies having been invited by my mother to bestow a multitude of different talents upon her son. But the forgotten fairy, the terrible twisted and bandy legged one that is always left out appeared as well. Leaning over my cot, she said I cannot take away the gifts you have just received from these ladies, but I can give you one of my own. Your whole life long, you will never do that which you like best!”
“Wat zou hij dan wel het liefst gedaan hebben,” vraag ik me af? Félicien Rops was een begaafd en erkend etser uit de 19de eeuw, afkomstig uit Namen, bevriend met Baudelaire en bewonderd door een serie schrijvers uit zijn tijd. Hij was een medestichter van de “Société des Beaux Arts”, vrijzinnig en lid van de loge van het Grote Oosten. Na zijn scheiding trok hij naar Parijs om er samen te leven met de zussen Aurélie en Léontine Duluc.
Het lijkt mij alvast niet dat hij veel dingen tegen zijn zin heeft gedaan. Wat denk jij?
Peter
P.S. Het “Musée Félicien Rops” in Namen is best wel een bezoekje waard.
Een hypothese (interessanter dan kennis)
Het is de onrust. Bezig zijn met een schilderij, en denken aan de ets, of aan Baudelaire, of aan Namen….Altijd al met iets anders bezig zijn, in de toekomst of het verleden.
Zentisten zouden zeggen: niet in het nu leven.
Godzijdank, als hij zen was geweest, dan hadden wij geen Felicien Rops.
Op zich is het een mooi verhaal. Doordat het van Felicien Rops komt, heeft het een extra dimensie.
Het is daarenboven een veel voorkomend verhaal. Hetgeen men heeft bekomen, is men vlug vergeten. Datgene waarnaar men verlangt, dan niet ingevuld geraakt, behoudt een onevenredig gewicht dat onze successen overschaduwt.
Het is des mensens, inclusief Félicien Rops.
ik dacht net hetzelfde als geert
ik heb heel wat van zijn werk gezien
maar over zijn leven weet ik niet veel
dus is het een pure gok
…