Ken je deze nog? “Tokyo” van Gruppo Sportivo. Na al die jaren kan ik nog steeds flarden meezingen:
Tokyo, I’m on my way
And in my new Toyota it’s not so far away (2x)
In Tokyo, they don’t have stereo
They’re playing all the tophits, in kimono
In Tokyo, geisha’s dream away
When I play rock ‘n’ roll, hey hey (2x)
Tokyo, wat een stad. Ik hou van haar stadstuinen die, schaars gezaaid tussen overvloedig stadsbeton, ware oases van rust zijn. Ik hou van de vele tempels en schrijnen, die de Japanners met het nodige respect betreden en gebruiken voor diverse ceremonies, ook al hebben sommige een dubieus verleden. Ik hou van het voedsel dat meer is dan sushi, sashimi en tempura. En ik hou vooral van de toiletten, die als een moderne cockpit met allerlei knoppen met Japans onderschrift zijn uitgerust: een ware ontdekkingsreis voor de Westerse toerist.
“Sit back, relax and enjoy the pics with a sip of saké.”
Peter
Heel mooie reportage.
leuke slideshow. Dat liedje van gruppo sportivo speelde op elke fuif toen in jong was. (in het vroeg-jura)
Mooi mooi mooi! Staat op ons lijstje.. Gruppo Sportivo ja natuurlijk, Vooruit 1978, met de Anthosbende! De plaat staat hier in de kast 🙂 Vele groeten!
tof ! wij zouden héél graag eens daar geraken. zowel selina (mijn jongste dochter) als ik bedrijven kendo in onze vrije tijd en we zijn zo stilaan gewoon aan dat gemengde wereldje tijdens tornooien en seminars, aan de toch wel uitgesproken omgangsstijl … ik vrees alleen dat we tegen het volgende wereldkampioenschap nog niet voldoende niveau halen om mee af te reizen 🙂
geniet ervan !
mia
Wauw, te gek hoor! Jullie hebben me toch al een indrukwekkend gedeelte van de aardbol gezien zo ondertussen! Uit pure nostalgie Gruppo Sportivo ook weer even geluisterd haha. Waarbij ik moet vermelden dat toen ik aan Andy zei dat Peter en Astrid in Tokio waren hij even na moest denken, maar daarna in de douche “Lobisingi” stond te galmen. Dus hij heeft de link gelegd 🙂