Ik zat tussen kerst en nieuw op Zanzibar maar verdwaalde in de onderwereld van Bombay (Mumbay).
Ik liep door de nauwe straatjes van Stonetown maar verbleef in de sloppenwijk van Prabaker.
Ik zag het “Huis der Wonderen” maar dacht aan “Madame Zhou’s Palace”.
Ik hoorde Swahili maar verstond Marathi.
Ik zwom tussen de dolfijnen maar werd omarmd door vriendelijke beren.
Ik passeerde ontelbare politiecontroles maar was slechts bang voor de gevangenis van Arthur Road.
Ik genoot van een biertje in Livingstone’s bar maar betaalde in Leopold’s café.
U heeft het al begrepen : ik werd wederom volledig ingenomen door een onvergetelijk boek. “Shantaram” van “Gregory David Roberts” zuigt je op en laat je niet meer los tot je het laatste blad hebt omgeslagen. Liefhebbers van “Een man” van “Oriana Fallaci” of van “Papillon” van “Henri Charrière” zullen 936 bladzijden leesgenot hebben. Een absolute aanrader.
Peter
Nooit van gehoord, Gregory David Roberts, maar bedankt voor de tip. Ik kijk er naar uit.
En een “Shantaram” verbranding opgelopen ook! Nu begrijp ik waarom mijn Swahili waarschuwing niet werkte.
Mooi heb je dat beschreven. We lopen zo naar de “librairie”, als het in Frankrijk een hit is moet het hier in Dakar ook wel te vinden zijn.
bedankt voor de tip; ik zorg volgende keer voor zinderend tropisch hot leesvoer vooraleer naar ijskoud Belgie af te reizen.
Het was leuk jullie te zien in Uganda, stuur je een foto van jullie beiden, inge
Per toeval Shantaram opgepikt in Amsterdam airport. Wat een boek, na drie dagen al over de helft. Bedankt voor de tip!
En from Africa to Washington, in het Obama tijdperk zal dit wel meevallen!
Groetjes, Karl
P.S. In Gent in juli? Wij van 10/7 tot 8/8