Chicago: de winderige stad! Ik had er mij al van alles bij voorgesteld. Waren haar inwoners misschien aan een speciaal dieet onderworpen? Of verkopen de lokale politici zoveel wind dat men er maar de hele stad naar vernoemd heeft? Feit is dat de wind in Chicago niet significant harder waait dan in gelijk welke andere Amerikaanse stad.
Chicago is een stad naar mijn hart: vol met wolkenkrabbers maar toch nog overzichtelijk genoeg om er zich niet verloren in te wanen. Waar men in haar buik zowel authentieke blues als jazz kan horen, in deftige of in meer doorleefde clubs. Waar men met een lekker briesje in het aangezicht de keuze heeft tussen peddelen of trappen langs de oevers van het Michiganmeer. Waar de befaamde architect Frank Llyod Wright menig huis heeft neergepoot in het begin van de vorige eeuw voor het vermaak van de toerist van de volgende. Waar heel toepasselijk de markante watertoren één van de weinige gebouwen in het stadscentrum is die de grote brand van 1871 heeft overleefd.
Kortom, we voelden ons er alras helemaal thuis en hebben genoten van het kort verblijf in “The Windy City”. Geniet maar mee van enkele pics!
Peter
Peter
Peter
The American version of Matisse’s painting “Lorette with a cup of coffee” and the French “Lorette à la tasse de café” are completely different (style, size, finishing touch etc) but for the name. I saw the French version in Metz, you the American in Chicago. Sure the American version is an original Matisse?
Blijkbaar was Lorette, ook wel Laurette geschreven, één van de favoriete modellen van Matisse op latere leeftijd. Hij heeft haar wel 50 maal geschilderd, en meerdere malen met een koffiekop. Het stuk dat ik gezien heb, hangt in de Art Institute of Chicago.