Donna and Chuck: †

Er is deze week weer heel wat gebeurd in het wereldje van de muziek. En dat heb ik het niet over de eliminatie van Joshua Ledet in “American Idol”, maar wel over Donna Summer en Chuck Brown. Beiden zijn deze week gestorven. Donna Summer was in mijn tienerjaren allerminst mijn popidool, wel integendeel, want in die tijd was disco beluisteren taboe en vooral onbespreekbaar (wou je jezelf de hoon en toorn van je vrienden besparen).

Nu, zoveel jaren later, luister ik met plezier en met een zekere mildheid naar de vroegere hits van Donna Summer. Bekijk in de onderstaande videoclip vooral de kledij van het achtergrondkoor. Die dames lijken wel weggeplukt uit het eerste het beste warenhuis met het verzoek iets te doen op de achtergrond van een bekende zangeresje.

Chuck Brown is de peetvader van de “Go-go Music”. Dit is een funkvariant waarbij de nummers door nooit aflatende percussie als het ware aan elkaar gerijgd worden, met als doel de mensen op de dansvloer te houden. In die zin was “Go-go Music” een concurrent van disco, en Chuck dus van Donna.

Chuck Brown werd geboren in absolute armoede en kwam al vrij vroeg in de gevangenis terecht, waar hij vijf sloffen sigaretten ruilde voor een gitaar. Na zijn vrijlating mocht hij van zijn “parole officer” enkel spelen op plaatsen waar geen alcohol geserveerd werd.

Sommige mensen ontlenen hun kracht aan de negatieve stimulansen die ze tot iets productiefs omzetten. In die zin verdient Chuck Brown onze sympathie. In de “Washington Post” lees ik verder dat de lijst van afstammelingen van Chuck Brown niet met volledige zekerheid kan worden samengesteld. Hmmm… niet alleen productief maar ook reproductief succesvol!

Peter