Weer al iets dat ik van mijn “bucket list” kan schrappen. Heb je er ooit aan gedacht het Parthenon op de Acropolis te aanschouwen? Geen nood! In Nashville Tennessee staat een replica op ware grootte. En niet zo’n tot tempel verheven armoedige stapel stenen die de verbeelding van een Gestalt psycholoog noodzaakt om er een florissant geheel van te maken, maar wel een keurig uit beton opgetrokken bouwwerk dat netjes geschilderd, en vrij van toeristenzwermen, gratis in een wijds stadspark staat te pronken voor elke kunstminnende toerist die van de oudheid op een frisse manier houdt.
Alle gekheid op een stokje! Naar Nashville ga je niet om de architectuur te bewonderen, maar wel om je onder te dompelen in de muziek. En ook al is “country music” niet echt mijn ding, ik heb genoten van de “Gran Ole Opry”: een live radioshow die sinds 1925 bestaat en waar “country”-coryfeeën andere artiesten aan het publiek voorstellen, maar eveneens heb ik met stijgende interesse door de “Country Music Hall Of Fame” gemeanderd, ongetwijfeld een van de beter musea in zijn soort. Nashville, tot slot, is onbezocht als je er niet in een van de rokerige bars op Broadway hebt gedronken en gedanst op de tonen van een lokale “cowboy band”. “Play it loud”!
Peter
Leuk, maar ik zie jullie niet dansen!
Weet je wat nuttig zou zijn, een kaartje erbij, want ik had geen idee waar Nashville lag…
Groetjes!
Majo en Co