Het feest ter herdenking van de Amerikaanse onafhankelijkheid is gepasseerd en we hebben er een stel leuke foto’s van de parade op Constitution Avenue aan over gehouden, maar toch zal ik 4 juli 2011 vooral
blijven herinneren als de dag waarop ik voor het eerst kennismaakte met de muziek van Swamp Dogg.
Swamp Dogg, thans 69 jaar oud, is een zanger uit Virginia die al meer dan 50 jaar aan de weg timmert, maar nooit het grote succes heeft gekend. Hij omschrijft zichzelf als “the most succesful failure of all times”. Hij heeft alle dingen gedaan zoals de grote artiesten maar nooit het rijk van de sterren vervoegd. Toch heeft hij één klein succesje geboekt: de platenhoes van zijn album “Rat On” uit 1971 werd verkozen tot één van de lelijkste albumhoezen allertijden. Succes schuilt soms in een beetje lelijkheid.
Maar eigenlijk doet dit er allemaal niet veel toe. Ik heb genoten van zijn optreden en heb respect voor de energie van dit kranig oudje.
Ken jij ook zo van die muzikanten die op de rand van doorbraak hebben gestaan maar vooral in de marge zijn blijven verder spelen?
Peter
Ik zie dat ik niet de enige muzikant ben die zijn muziek met wasspelden op zijn pepiterke dient te klemmen om een kans te maken tegen de gaten in het geheugen. overigens mooie foto’s van jullie 4th of July.
Bij ons heb je natuurlijk Eddy Wally, ook een artiest met veel guts en gevoel voor publiek relations. Ik heb echter nooit het gevoel gehad dat ik absoluut een plaat van hem in mijn collectie moest opnemen.
Het zijn niet de Eddy Wally’s van deze wereld die ik bedoel, maar wel de zangers die ondanks een kortstondig succes toch zijn blijven verder doen, uit liefde voor de muziek of uit hoop op beter. Swamp Dogg heeft best wel een paar leuke liedjes die in de jaren 70 een bescheiden succes hebben gekend. Luister maar eens mee naar “Synthetic World”, “That Ain’t My Wife” en “Total Destruction To Your Mind”. Grappige teksten overigens!
Swamp Dogg – Synthetic World
Swamp Dogg – That Ain’t My Wife
Swamp Dogg – Total Destruction
En er worden in Genk nog vallende sterren geboren.
Marcel, de lopende ster, in de processie van Echternach.
Marcel – Mars
Groetjes
Cellemia
Inderdaad, ook ik heb deze platen zo vaak gehoord, tijdens mijn tienerjaren dat ik op de een of andere manier van ze ben gaan houden. Zo af en toe kun je nog een plaatje van Swamp Dog op de radio horen. Vind zelf dat sommige leuke meezingers zijn. Synthetic World bv.
Peter, betaalde je ook aan die moedige oudere zanger de noodzakelijke rechten om je logo “Intussen …Blog” op zijn elektronisch orgel te mogen etaleren. Niet vergeten he, die arme kerel “Swamp Dog” kan ze best gebruiken!
Swamp dog is dat zijn koosnaampje of zijn echte?
Om op zo’n muziek te swingen, trok ik in mijn jonge jaren mijn beste dansschoenen aan!
Hoi, Astrid op deze mooie dag stuur ik je warme bosies en brasas uit je geliefd Suriname. En nog vele jaren in goede gezondheid.
Denise en Roger