Dit jaar was Jeroen Olyslaegers te gast op de Belgische residentie voor een literaire avond met de Nederlandstalige gemeenschap. Wat een plezier om hem op de residentie te hebben. Een kenmerk omschrijft deze auteur misschien nog het best: “waarachtig”.
Zijn recente boeken – “Wil” en “Wildevrouw” – had ik al lang achterover gehesen, zelfs nog vooraleer van zijn komst naar Kuala Lumpur sprake was. Maar ter voorbereiding had ik wel naar de volledige podcast over “De Wereld van Wildevrouw” op de site van de VRT geluisterd. Voor wie van geschiedenis houdt, en dan al zeker van onze Vlaamse gouden eeuw, is dit een echte aanrader. Daarvan heb ik genoten.
Een ding zal ik blijvend onthouden uit zijn presentatie: hoe makkelijk het nu ook is om een oordeel te vellen over de keuzes van onze voorgangers, zo weinig zijn we ons bewust van de keuzes die wij nu maken en waarover wij later zullen geoordeeld worden door onze nakomelingen.
Peter
Ik ken Jeroen Olyslaegers van naam, maar weet niet wie van de drie het is. Maar, Peter, jij lijkt wel in het behang op te gaan 😊 Perfecte camouflage outfit ! Amazing !
Haha. Geen behang, maar wel “a piece of art behind me!” En J.O. staat in het midden.
Oops sorry ! Het effect is wel hetzelfde ! Het blijft mooi en amazing !
Yep,
Het tijdperk van gelivestreamde genocide, moorden, honger en uizichtloze ellende. Elke dag hopen vermangelde mensen op onze schermpjes.
Ik heb het daar heel moeilijk mee.
We zijn toch een heel gebrekkige soort.
Trouwens : wil gelezen en ook de verfilming gezien. Ook daar word je niet vrolijk van.
Olyslaegers confronteert, geen zwart/wit verhaal, dat kruipt onder de huid.