Misschien moet ik in het vervolg daar mijn brood kopen: bij de knorrige bakker. Ik veronderstel dat dit een bakker is die verder kijkt dan zijn baguettes lang zijn. Eentje die zich vragen stelt bij wat er dagelijks rondom hem gebeurt. Die niet alleen de fotootjes wil zien van zes onfortuinlijke mensen onterecht gedood in de tunnels van Gaza, maar die zich ook afvraagt wanneer de 40.000+ Palestijnen een broodnodig gezicht zullen krijgen. Wanneer dit onnoemelijk leed niet langer gemaskeerd zal worden onder een gevoelloos getal.
Een bakker die niet begrijpt hoe men onrecht met meer onrecht bestrijdt. Hoe men wegkijkt van de ene oorlog maar internationale solidariteit vraagt voor de andere! Hoe men toestaat dat het ene land zich buitengerechtelijke executies kan veroorloven maar het andere niet.
Een bakker die zich afvraagt wanneer een nieuwe generatie integere leiders zal opstaan. Leiders die niet zullen toestaan dat mensen zo puissant rijk worden dat ze zich in de plaats van overheden kunnen stellen, en eigenhandig bepalen wat vrije meningsuiting inhoudt. Eentje die hoopt dat dergelijke leiders niet voor goed zijn begraven met de Mandela’s van de vorige eeuw.
Tot zolang alleen zuurdesembrood voor mij! Dat schijnt gezonder te zijn.
Peter
Ik kan alleen maar instemmen. Bestaat deze man echt, of is het een verzonnen figuur.? Ik denk dat hij zeker niet de enige is, die zich die vragen stelt, in kluis mezelf.
Willem
Die knorrige bakker zal wel altijd een brompot blijven, want al sinds de oudheid bedienen zogezegde leiders- presidenten, monarchen en oligarchen – zich van vermeend onrecht hen aangedaan door anderen, om die anderen ook onrecht aan te doen.
Het is spijtig dat koningen en presidenten om allerlei redenen zo goed als onschendbaar zijn, want onschendbaar zijnde kan men zo goed als straffeloos de goegemeente straffen, voor hun grote gemis aan welbedacht leiderschap.
Bovendien bestaat er geen perfect systeem om leiders te kiezen of verkiezen. Dat Ursula van der Leyen bijna geen vrouwelijke kandidaten Eurocommisaris, om in de EU commissie te zetelen aangeboden wordt, is een veeg teken aan de wand.
Zo hadden wij in ons ondermaats landje destijds een knorrige cafébaas. Steve Stevaert draaide uiteindelijk dol in de politieke kermis waar goede voornemens en idealen vlug en efficiënt verdrinken in electorale escape rooms. De geschiedenis blijft zich steeds herhalen en eeuwen aan inzichten veranderen hier niets aan: “l’homme est un loup pour l’homme”
Heel mooi geschreven Peter, de realiteit valt zwaar op de maag, je zuurdesem boterhammetje is makkelijker te verteren.
Dat je zuurdesembrood bakt is algemeen bekend.
Maar dat je knorrig wordt is nieuw.
1 ding is duidelijk: zuurdesembrood is uitstekend voer voor een schrijver.
Ik koop er 1.
Greetz, Peter