Langkawi is een populaire toeristische bestemming in Maleisië. Het eilandje ligt aan de westkust van de peninsula en niet ver van de Thaise grens. Het is de ideale plek om er een weekendje weg van de drukke hoofdstad Kuala Lumpur door te brengen.
In de noordwestelijke tip van het eiland bevindt zich het geopark Kilim. Een geopark of geologisch park is een speciaal aangewezen gebied waarin de geschiedenis van de aarde beleefd kan worden. En Kilim is vooral bekend omwille van zijn mangroven, de talrijke boomvariëteiten die op de wortels groeien en de dieren die zich hebben aangepast aan de omgeving.
Nog nooit hebben we op één plek zoveel arenden zien scheren over het water. De ene na de andere duikvlucht op zoek naar prooi in het water ontpopte zich voor onze ogen. Een visueel genot, maar minder voor de vissen die met opengesperde bek en angstige blik de hoogte werden ingetrokken.
Tevens waren we verwonderd over de grote groepen makaken die zich de mangroven hebben thuisgemaakt. En dit is verwonderlijk want ze hebben zoet water nodig om te overleven. En dat, zo wordt ons uitgelegd, vinden ze door te jagen op krabben. Die beestjes kunnen zout water omzetten in zoet water en zorgen dus voor de nodige hydratatie van de apen. Mijn vraag: is dit waar? Zijn er biologen onder ons?
Peter
Dag Peter, leuke en interessante vraag, hier in Gambia ook veel mangroven, maar nog geen makaken gezien hier. Maar dieren, en bij uitbreiding, het dierenrijk, zit(ten) vrij eenvoudig in elkaar. Niet als mensen. Als dieren in een bepaald gebied niet (kunnen) overleven dan komen ze er ook niet (meer) in voor. Vroeger (heel…) waren er ook olifanten in Gambia, maar door ontbossing, menselijke druk etc.. zijn ze verdwenen, meer zuidwaarts en dan nog… En van dergelijke aanpassingen zijn nog tal van voorbeelden… : dieren zijn gewoon slimmer dan mensen !
Dag Peter,
Ik vroeg het aan AI en ik krijg het volgende antwoord:
“In summary, while certain crab species can utilize freshwater, they do not convert saltwater into freshwater. Their ability to survive in both environments is due to their osmoregulatory capabilities, rather than a transformation of water types.”
Dag Thor en Peter,
Wat een interessante vraag. Ik vroeg wat bijkomende uitleg aan Chatgpt:
“Crabs exhibit a diverse array of osmoregulatory strategies that allow them to adapt to their specific habitats, whether they are osmoconformers in stable marine environments or osmoregulators in fluctuating estuarine and freshwater environments. ”
Ik veronderstel dat je in de mangrove te maken hebt met die 2de soort van ‘osmoregulators’. Die blijken meerdere mechnismen te kunnen gebruiken om hun interne zoutgehalte stabiel te houden. Ik heb er hier 2 overgenomen:
“Gills: Primary site for ion exchange and osmoregulation.
Gills have specialized cells called ionocytes or chloride cells that actively transport ions (such as Na+ and Cl-) to regulate osmotic balance. In freshwater, crabs absorb ions and expel excess water. In seawater, they expel excess salts and retain water.
Excretory System: Antennal glands (or green glands) help excrete excess salts and nitrogenous wastes. Function similarly to kidneys in vertebrates.”
Dus ik begrijp dat die krabben in de mangrove binnenin minder zout zijn dan het omringende water.
Wat slim van die apen om hun dorst te lessen door krabben te eten!