We worden er intussen wel een beetje bedreven in: in het organiseren van de nationale dag. Het toasten met de minister op de gezondheid van ons beider koningen, de aparte uitvoering van de Brabançonne door mijn echtgenote, de obligate speech, dat alles doen we als een strak geoliede machine. Maar wat 21 juli dit jaar echt speciaal maakte, was het concert van Ataneres na de ceremonie. Ataneres vermengt “house music” met klassieke muziek. Is dit niet typisch Belgisch? Om zaken bij elkaar te brengen die op het eerste zicht geen logische samenhang hebben, om alzo verwondering op te wekken en ons onbewuste aan te spreken. Surrealisme hoeft zich niet te beperken tot de schilderkunst of de literatuur. Ataneres bewijst dat het ook muzikaal kan! Bravo.
Peter
Wow, dat moet prachtig geweest zijn! Antaneres met alle instrumenten tot in Maleisië, dat is wel knap. Veel groeten aan Wim Spaepen!
En aan Astrid natuurlijk, de kinderen wachten nog steeds op het hervatten van de pianoles in gent!
Groetjes van Jan en Nele
Dag Peter, ziet er mij een leuke bedoening uit ! En zonder het te horen ook proficiat aan Astrid voor haar uitvoering van de Brabançonne ! Hier passeert dit altijd zonder veel erg… maar er is verbetering op komst ! Met de benoeming van een nieuwe Ambassadrice in Dakar, kregen we voor het eerst in 25 jaar een Ambassadrice die, bij het overhandigen van haar geloofsbrieven, wél de tijd nam om de Belgen in Gambia te ontmoeten. Dat op zich was al historisch en we zouden dit een vooruitgeschoven Nationale Feestdag kunnen noemen, ook al was dit dan in April.