Ik denk dat het een lawine van vettige berichten zijn geweest die mij tot dit inzicht brachten. Het begon allemaal met de statistieken over het aantal jonge mensen die niet meer in het Amerikaans leger kunnen worden opgenomen wegens te dik: 28 % van de 17-25 jarigen. In sommige meer ongezonde staten is het aantal groter. De generaal die het nieuws aankondigde noemde het “een potentiële dreiging voor de nationale veiligheid”. In de namiddag was het een onderzoek over de halsstarrige weigering van “fast food”-ketens om gezondere alternatieven aan te bieden. Uit studies is gebleken dat een “onschuldige” happy meal eventjes meer dan de helft van de dagelijks benodigde hoeveelheid vetten en calorieën bevat en wel vier keer zoveel zout. In California hebben ze nu dus een wet die de speeltjes uit de maaltijden moet bannen in 2011 om zo de aantrekkingskracht op kinderen te verkleinen. Een verontruste ouder merkte al op dat “Getting a toy with a kid’s meal is just one part of a fun, family experience at McDonald’s.” ‘s Avonds kreeg ik te zien hoe men, aan de andere kant van de wereld in China, de strijd aanbindt om zwaarlijvige jongeren weer op het rechte pad te krijgen. Hun leger is ondertussen al 200 miljoen man zwaar.
De rode draad door al deze berichten was constant de ongezonde voeding die de hele wereld voorgeschoteld krijgt door o.a. “fast food”-ketens. Wat is de agenda van deze bedrijven naast torenhoge winsten maken? Is het misschien om de gezondheid van de wereldbevolking te vernietigen? Zijn dit dan niet de echte WMD (Wendy’s, McDonald, Dunkin Donut) waar Bush tevergeefs naar heeft gezocht in Irak. Terwijl ze hier en in veel steden in de wereld op elke hoek van de straat met flikkerende neonverlichting de mensen lokken naar hun (on)geluk. Je kunt het argument maken dat mensen de vrije keus hebben om te gaan of niet. Ik ga niet omdat ik weet dat het ongezond is, maar dat houd miljoenen anderen (in de VS veelal arme mensen) niet tegen. Zoals een 17 jarige onlangs zei “They say: ‘I’m Loving It’ than I feel I have to love it too”. Wat denk jij hierover?
Astrid Belliot
Misschien hebben die vettige multinationals juist een nobel doel voor ogen: “Hoe vettiger hoe prettiger”; als straks niemand meer goedgekeurd wordt voor het leger komt er tenminste een einde aan die zinloze oorlogen!
Zoals met zoveel vervlakking, volgt België op de voet. Freitkot eten is populairder dan ooit. Er is zelfs een politiek rolmodel dat de lof zingt van de friet (en latijnse spreuken citeert). Terwijl in de US in de steden de Salad bar primeert, zijn in België broodjes met smos de norm als lunch.
Niet te neerbuigend zijn over onze eigen toekomst.
Er zijn vandaag 1 miljard mensen die onder de noemer van obesiteit vallen! Naast 1 miljard met honger. Dik zijn is ook nog altijd een statussymbool in vele landen. Bovendien word je lichaam er verslaafd aan en daar kan je dus veel geld mee verdienen. Een goeie PR en marketingstrategie en de druk op consumenten is geboren. En dan hebben we het nog niet over de ecologische impact van die ketens. FAO heeft bvb berekent dat men om 1 hamburger te produceren 2400 liter water nodig heeft!!!! De veestapel staat in voor 18% van alle Green House Gasses en de mestoverschotten zorgen in de VS voor serieuze vervuiling van het grondwater. Om dan nog maar te zwijgen van het dierenwelzijn tijdens het leven van die burgerkippen en – koeien. Tenslotte is er nog de sociale impact en daar komen die speelgoedjes en gadgets dan op de proppen : made in China with lead! Smakelijk!
Ilke
Howdy my love ones,
Keuzen maken doe je in je gedachten en dan handel je. Ik weet niet eens waar die fastfood zaken te vinden zijn in Paramaribo. Ik wijs de studenten elke keer weer op de fiets-, auto-, tracktor banden in de taille.
Het is geen gezicht om al die AK’s te zien. Dit staat voor Amerikaanse kip. Op school weten de studenten wat ik er mee bedoel. dit heb ik al eerder aangehaald.
Het zijn ouders die voor hun kinderen kiezen en niet de aantrekkelijke speeltjes.
Velen verdienen massaal veel geld aan de fast food industrie, niet alleen de firma’s die fast food produceren of verkopen maar ook de medische (in de behandeling van allerlei kwalen) en de farmaceutische wereld (leveren van pillen).
Ook de internationale organisaties en nationale regeringen die een beter regelgevend kader zouden kunnen opstellen schieten hierin schromelijk tekort.
Het moet natuurlijk gezegd: de consumptie van voedsel is moeilijker vast te stellen dan deze van drank of drugs. BMI meer dan 25? Dit is gemakkelijk vast te stellen, maar wat dan?
De Chinese methode lijkt me in Europa niet haalbaar.
mildred griffith, je studiegenoten van De Jelburg zijn op zoek naar contactgegevens van jou. Heb je een email adres misschien=
Dit was je jaargenote A.J.Veneberg, stuur me een mailtje als je wilt,
a_veneberg maak zelf een apestaartje…. dat scheelt mij veel spam….. yahoo.com