Voor Ode Gand 2022 hadden wij de “honingroute” gekozen. Die route startte met een concert van Abel Selaocoe & Fred Thomas in de Boekentoren, vervolgde met een optreden van de Flat Flat Earth Society Orchestra in de stadsschouwburg NTG en eindigde met een solo-optreden van Fahmi Alqhai in Ons Huis op de Vrijdagsmarkt. Over de laatste twee kunnen we vrij kort zijn. Fahmi Alqhai bemeestert de viola da gamba maar het instrument is te schraal om het publiek, en vooral mezelf, blijvend te kunnen boeien. Flat Earth Society Orchestra daarentegen heeft een indrukwekkende vijftienkoppige bezetting die allen nauwgezet hun partituren volgden maar daardoor aan spontaniteit inbonden. Krachtige muziek die evenwel niet kon verhinderen dat de slaap me overmande.
Maar diegene die me echt geboeid heeft en totaal verrast heeft is Abel Selaocoe. Deze Zuid-Afrikaanse artiest combineert moeiteloos klassiek met tribaal, en heeft een fluweelzachte stem die moeiteloos overschakelt naar didgeridoo-achtige klanken, en daar ook nog klikgeluiden tussen mengt. Dit was volop genieten. Kijk maar even mee naar wat deze slimme muzikant allemaal kan.
Peter
Die Abel, zijn drummer en Vlaamse strijkers brengen inderdaad boeiende muziek. Abel’s diepere klanken herinneren mij aan Mongoolse keelzangers.
Niet eenvoudig om te beschrijven wat die belevenis precies was – maar inderdaad een hele belevenis! Was super om jullie gisteren nog eens te hebben gezien!