Voor het eerst bezoek ik de fameuze boekentoren van Gent met een gids, en dat loont, want ik kom een aantal zaken te weten die mij anders onbekend zouden zijn gebleven. Uiteraard wist ik dat Henry Van De Velde de architect was van dit modernistisch gebouw, maar niet dat hij zich aanvankelijk in Parijs had bekwaamd in de schilderkunst. En dat hij door Victor Horta, die andere grondlegger van de Art Nouveau, als een indringer werd beschouwd in de wereld van de architectuur. Victor Horta kon niet met Henry Van De Velde door een deur, maar of dat omgekeerd ook het geval was is minder goed geweten.
Maar wat ik ook niet wist, is dat de Duitsers tijdens WO II boven op het dak een enorm kanon hadden gemonteerd. Toen het einde van de oorlog naderde en de aftocht nabij was, wilden ze aanvankelijk de boekentoren opblazen om te verhinderen dat het geschut in handen van de geallieerden zou vallen. Gelukkig hebben ze dat plan niet doorgezet, deels omwille van de renommée van Henry Van De Velde ook in Duitsland. Daarom hebben ze slechts het kanon gedynamiteerd. Evenwel was er schade aan het dak met nadien een gestage regeninsijpeling tot gevolg. Omdat de naoorlogse middelen schaars waren, namen de beheerders van de bibliotheek hun toevlucht tot allerlei lapmiddelen om de schade te beperken: het dak van de Belvedère werd verlaagd en de mooie houten vloer werd met linoleum bedekt. Gekker kan het niet!
Evenwel is de boekentoren heden ten dag prachtig gerenoveerd.
Ken jij ook zo van die weetjes over de boekentoren?
Peter
