Toen ik begin jaren 90 afreisde naar Suriname las ik – tenzij ik me vergis in de bron – in het boekje van het Koninklijk Instituut voor de Tropen over Suriname de volgende (grove) veralgemening (maar met een grond van waarheid): de overheid is in handen van de stadscreolen en de landbouw en de nijverheid in handen van de hindoestanen. De overige groepen zoals de marrons en de chinezen waren waarschijnlijk te klein om ze een bepaald kenmerk toe te dichten, maar met uitzondering dan van de Javanen: die werden weggezet als landarbeiders.
Nu is de situatie helemaal anders. De president is een hindoestaan en de vicepresident vertegenwoordigt de marrons. En dat leidt tot aanzienlijke verschuivingen in het ambtenarenapparaat en bij de elites van dit land. Op zich is daar niets mis mee, alleen missen die nieuwe leiders volgens sommigen de morele integriteit om het land te leiden want ze zouden zich bezondigen aan nepotisme en uit zijn op kortstondig geldgewin. En ook al kan het allemaal perceptie zijn, toch vormt het een probleem voor de toekomst indien het het gevoel van eenheid onder de bevolking verder ondermijnt. Hoe lang nog blijft “wi na wan” het adagium van dit land?
Peter
Mooie foto!
Hallo Peter , van politiek ken ík niets , wel mooi om te lezen en de zeer mooie foto die er bij staat.
Zou graag ook weer een keertje in Suriname kijken hoe het er nu is. Heb een paar jaar fijn samengewerkt met Mevr. Levens (huidige Minister van Onderwijs) in een project in Commewijne. Ik weet ook dat daar alles erg veranderd is door de brug.