Over zin en onzin van ontwikkelingssamenwerking is al veel inkt gevloeid. Maar over een ding in Tanzania kan ik zonder reserves bijzonder enthousiast zijn. De Belgische ontwikkelingssamenwerking bouwt hier in het westen van het land zo’n 70-tal Romeinse boogbruggen. Die bruggen ontsluiten de rurale gebieden en vergemakkelijken het transport van de landbouwgewassen van de lokale boeren naar de meer centraal gelegen verkooppunten.
Wat die boogbruggen zo bijzonder maakt, is dat de lokale gemeenschappen meehelpen aan de constructie door de stenen aan te brengen, maar vooral dat de kostprijs van zo’n brug slechts 20% bedraagt van een klassieke betonnen brug. Je bouwt er vijf voor de prijs van één!
Ik ben dan ook bijzonder verheugd en fier dat de Tanzaniaanse maatschappij verantwoordelijk voor de aanleg van rurale wegen (Tarura) de door België aangebrachte bouwtechniek heeft overgenomen in een aantal andere regio’s en dat ze thans werkt aan een handboek in het Swahili voor nationale toepassing van die techniek. Dat is toch ontwikkelingssamenwerking op zijn best!
Peter
Dikke proficiat aan de Belgische OS!
Dat is nu eens goed nieuws!
“Samen”-werking loont inderdaad! Doe zo voort, Peter, en verspreidt dit licht!
BRAVO !!
mooi, geen betonrot, gemakkelijk te onderhouden, volledig recycleerbaar, verwachte levensduur… eeuwen! top!
Ik wou er al een artikel aan wijden, nu ben ik nog meer overtuigd!
En nog héél mooi ook !
Top!
Fantastisch nieuws, Peter. Brengt een goed gevoel voor diegenen onder ons die in ontwikkelingssamenwerking werken. Hoewel … niet met bruggen 😉
Dit is misschien wel de beste vorm van ontwikkelingshulp die ik ooit tegengekomen ben. (En dat zegt een bruggenbouwer.)
Groot voorstander van samenwerking op alle niveaus. Dat loont altijd, vooral als het rekening houdt met, en de lokale bevolking betrekt, in het proces. Die Romeinen waren toch knappe gasten hé ! Viae Romanae nu ook in Tanzania en we hopen dat ze ook zolang meegaan !
Zo een knappe bruggen zouden ze ook beter hier in België maken!
Kleinschalig ipv supertechnologisch is altijd optimaal voor rurale gebieden in Afrika. Die technologie kan gemakkelijk zonder veel kosten door de lokale bevolking worden opgeleverd. Bravo
Beter laat dan nooit, nietwaar! Maar ik wilde toch niet nalaten te zeggen dat een overtuigd man niet meer overtuigd moet worden. Natuurlijk loont ontwikkelingssamenwerking, vooral dan projecten zoals door jou beschreven. Maar zeg eens Peter: Hoe komt het dat het zolang heeft geduurd om deze Romeinse bouwtechniek te (her-)ontdekken?”
En hoe zit het nu met die OESO-norm van 0,7%, in België en in de wereld?