In de Amerikaanse rechtspraak bestaat er zoiets als de “Alford plea”: een bekentenis waarbij de beschuldigde de onschuld volhoudt maar tegelijkertijd erkent dat er voldoende bezwarende feiten zijn voor een veroordeling die boven een redelijke twijfel verheven is.(“beyond a reasonable doubt”).
Vorig jaar werden drie volwassenen – veroordeeld in hun tienerjaren – na 17 jaar vrijgelaten op basis van een “Alford plea”, nadat DNA-onderzoek had aangetoond dat ze niet aan de misdaadscène konden worden gelinkt. OMG! Mij komt het voor dat tegelijkertijd schuldig en onschuldig pleiten een juridische spitsvondigheid is die vooral niemand gezichtsverlies laat leiden, en dan zeker niet de vervolgende en straffende macht.
