We zijn hier in op het eiland Borneo en bezoeken het “Annah Rais Longhouse”. Een “longhouse” is een typische woonvorm van de Bidayuh – een inheemse groep uit het zuiden van deelstaat Sarawak – waarbij wel 30 families in een soort aaneengekoppeld houten paaldorp wonen.
Toch is het niet de woonvorm die ons bezoek zo interessant maakt, maar wel een toevallige ontmoeting met een van zijn bewoners, Arthur Borman genaamd. Wat begon met een gesprek over een cacaoboom, waarbij we werden uitgenodigd te proeven van het verse vruchtvlees, eindigde met een miniconcert op een wel heel bijzonder instrument: de Pratuokng.
De Pratuokng is een eeuwenoud instrument van de Bidayuh dat gemaakt wordt uit bamboo. Arthur heeft zijn leven gewijd aan dit muziekinstrument: hij maakt het, hij onderwijst het, hij bespeelt het en hij promoot het.
Deze man heeft ons zomaar in alle bescheidenheid vergast op zijn kunnen. En ik zeg in alle bescheidenheid, omdat hij reeds de halve wereld heeft afgereisd met de Pratuokng, maar daar toch zeer eenvoudig is onder gebeleven.
Peter
Prachtig verhaal. Ook in Suriname ontmoet ik dit soort verhalen op straat. Je krijgt de meest fantastische pareltjes te horen. Verhalen die niet zijn vastgelegd. Als we in Suriname ons oor niet luister leggen en wat we horend niet vastleggen dan zijn dat gemiste kansen.
Peter ik heb genoten.