Afscheid

Zo af en toe komt er een stukje commentaar binnen dat veel te mooi is om verborgen te blijven op het “comments”-gedeelte van een bijdrage op intussen… BLOG. “Afscheid” is een gedicht van Lotty Sierink – weldra vertrekkend uit Oeganda – dat goed de gevoelens verwoordt van een “expatriate” op weg naar een nieuwe bestemming.

Afscheid door Lotty Sierink

ik wil reizen
naar nieuwe verhalen
ik wil vertrekken
naar een nieuw begin
de herinnering is zoet
zal zitten waar we zijn
ik neem geen afscheid
ik ga verder
ik neem alles mee

Continue reading “Afscheid”

Liverpool FC

Liverpool, da’s ploegen op de mat
da’s ploeteren voor de lat, met
een kruipende Crouch, een kelende Kewell,
een kuierende Kuyt en een tobberende Torres

Liverpool, da’s harken voor de paal,
da’s wieden met een omhaal, door
een babbelende Babel, een bibberende Benitez
een bedelende Benayoun, en een alleenstaande Alonso

Liverpool, da’s vooral veel praats
over een team op de vijfde plaats!

a Man U fan

P.S. Meer gedichten? Ga naar intussen… POEZIE.

intussen… POEZIE

Ik hou van het soort alledaagse poëzie van Eddy Van Vliet. Het gedicht “Verliefd” raakt me. In enkele regels wordt een herkenbaar gevoel overgedragen. Een gevoel om vast te houden, maar niet voor eeuwig, daarvoor is een gedicht te vluchtig, daarvoor gebeurt er intussen… te veel.

Verliefd / Eddy Van Vliet

Zo gaat het, zo ging het en zo zal het altijd gaan.
Afspreken in cafés op de sluitingsdag.
Aan de verkeerde zijde van bruggen staan.
Tussen duim en wijsvinger, als brandende as,
het fout begrepen telefoonnummer.
Parken te nat, hotels te vol, Parijs te ver.
Liefde als een veelvoud van vergissingen.

Continue reading “intussen… POEZIE”