Category: Tanzania

Dat is toch onwaarschijnlijk. Ik zit hier naast een dame die een groot deel van haar leven heeft doorgebracht bij de chimps van Gombepark in Tanzania, en nu zit ze hier onmiddellijk links van mij aan tafel, ik zal niet zeggen naast een nog grotere aap, want dat zal wel een of andere flauwe plezante van deze blog doen, maar wel naast iemand die vol bewondering is voor de kranigheid waarmee ze op 85-jarige leeftijd nog spreekt over klimaatverandering en de kleine dingen die we zelf kunnen doen opdat het tempo waarmee de verandering zich doorzet enigszins wordt afgeremd.

En ze is ook nog bij de pinken voor de gevoeligheden van de Tanzaniaanse elite. Geboortebeperking is voor de lokale politici alhier een bijzonder moeilijk thema. Daarom heeft ze een ander woord bedacht om dit onderwerp aan te snijden: “voluntary population optimization.” Wie kan daar nu tegen zijn? Het is vrijwillig, het betreft de bevolking, en er wordt gestreefd naar een optimale toestand.

Mooie dame!

Peter

Ik ben best wel fier op mijn foto van een nachttafereel getrokken vanop het terras van de residentie. De foto heeft iets surreëels want er is het schijnbaar onmogelijk contrast tussen de donkere voorgrond en de eerder klare hemel. Maar er is meer dan dat. De foto verbergt een minder aangename werkelijkheid die er wel degelijk is.

In het huisje met de klare luchtbundel zit een wachter die schamelijk onderbetaald wordt door de private firma die hem heeft gecontracteerd. Achter de omheining wordt de weg verbreed tot een viervaksbaan die loopt van nergens naar nergens, niet meer dan een dwaze verspilling. Daarachter, op de Indische oceaan dobberen talloze schepen schijnbaar eindeloos tot het moment dat ze mogen aanmeren in de te kleine haven van Dar Es Salaam, maar over de uitdieping van de vaargeul wordt nu al jaren gelamenteerd.

De foto is zoals het liedje van Mathilde Santing: “Behind a painted smile” … you can’t imagine the tears and sorrow!

Mathilde Santing – Behind a painted smile

Peter

Zo, we zijn weer vertrokken voor een nieuw jaar vol met hopelijk interessante posts.

But first things first: mijn allerbeste wensen voor het nieuwe jaar. Ik wens jullie een goede gezondheid toe, nog altijd het belangrijkste, vervolgens goede sociale relaties, en tot slot genoeg bestaansmiddelen voor een prettig bestaan op dit ondermaanse. Enigszins afwijkend van vorige nieuwjaarsgroeten, wens ik ons dit jaar ook wat minder polarisatie toe. Mogen we allen intellectueel sterk genoeg zijn om de ruk naar de extremen te weerstaan.

Peter

Mijn houding t.a.v. teambuilding evenementen is altijd wat ambigu geweest. Enerzijds, een fervent voorstander, omdat het een dagje uit betekent, anderzijds, een beetje sceptisch, vanwege het ongeloof dat zo’n dagje uit een team werkelijk dichter bij elkaar kan brengen. Ik wil maar zeggen: een goed team maak je niet op een dag.

Maar toch zijn we er met het hele ambassadeteam op uit getrokken voor een stevige boswandeling. Wat me echter het meest zal bijblijven is evenwel de rit naar het bos toe. Ik had de twee kuisvrouwen van de ambassade bij mij in de wagen genomen. En dat op zich bleek al een heel evenement te zijn. Voortdurend gegiechel, want voor het eerst namen ze plaats in de wagen van de ambassadeur, voor het eerst reden ze over de nieuwe “flyover” in de stad, voor het eerst luisterden ze naar enkele Vlaamse liedjes.

Continue reading “Teambuilding”

“Manza bay” ligt ten noorden van Dar es Salaam, zo’n twintig kilometer boven Tanga. Het is moeilijk te geloven dat ook deze baai het strijdtoneel was tussen de Duitsers en de Engelsen tijdens WO I.

Hier voer in 1915 een Duits cargoschip, de “Kronberg”, volgeladen met wapens en ammunitie, de baai binnen achternagezeten door een Britse kruiser, de “HMS Hyacinth”. Toen het cargoschip geraakt werd door een Brits projectiel, overdreven de Duitsers de schade door olie op dek te gooien en in brand te steken. De Britten, overtuigd dat het schip vol geraakt werd, lieten het verder met rust. De Duitsers brachten een groot deel van de lading aan land en konden alzo in Tanzania de strijd verder zetten tot 1918.

Continue reading “Manza Bay”

Eind juli van dit jaar werd een audiofragment vrijgegeven van een telefoonconversatie uit 1971 tussen Ronald Reagan, toenmalig gouverneur van California en president Nixon. Die conversatie geschiedde daags na een stemming in de Verenigde Naties over het lidmaatschap van China, en dit ten koste van Taiwan. De overwinning voor China kwam er mede door steun van de Afrikaanse delegaties en in het bijzonder van de Tanzaniaanse. Die laatste delegatie werd geleid door de Tanzaniaanse ambassadeur Dr. Salim Ahmed Salim. De Verenigde Staten daarentegen waren duidelijk niet opgezet met de overwinning van China. Het volstaat onderstaand audiofragment te beluisteren met onverholen racistische uitlatingen.

Continue reading “Slimme Chinezen”

De ene werkelijkheid is de andere niet.

Robert Mugabe, ex-president van Zimbabwe, is overleden op 6 september 2019 op 95-jarige leeftijd.

Terwijl in het Westen de journalisten zich nog buigen over de ene kritische beschouwing na de andere over de erfenis van Mugabe, sta ik hier in de conferentiezaal van een nieuw gebouwd hotel in hartje Dar Es Salaam. Voorin zit de president van Oeganda, Yoweri Kaguta Museveni, alsook de president van Tanzania, John Pombe Magufuli. Het plein waarop het hotel gebouwd is zal straks ingehuldigd worden als de “Mwalimu Nyerere Foundation Square”.

Continue reading “Robert Mugabe”

Tanzania is gekend omwille van zijn natuurparken. De meeste toeristen bezoeken steevast de Serengeti en de Ngorongoro-krater, maar toch liggen er nog enkele andere parken in het noordelijk circuit die ook de moeite lonen. Tarangire is daar een goed voorbeeld van. Hier is natuurlijk ook het obligate “wildlife” aanwezig, het park is o.a. gezegend met olifanten, maar wat me nog het meeste aansprak was de afwisseling in landschappen. Hier tref je zowel moerasachtige heide als kale droge vlakten aan, en alles wat daar tussen ligt aan natuurlijke diversiteit. Dit was genieten!

Continue reading “Tarangire National Parc”