Gustav Klimt

Wat een liederlijk leven heeft die man toch geleid! Het zou heden ten dage in onze woke maatschappij alleen maar op onbegrip zijn onthaald. Gustav Klimt huwde nooit en woonde bij zijn moeder en zussen, maar zou wel veertien kinderen hebben verwekt bij zijn vele minnaressen. Nochtans staren we nu met zijn allen naar zijn kunst en prijzen we zijn genialiteit. Is het omdat het in het verleden is dat we minder bekrompen worden en beter in staat zijn de kunst van de persoon te scheiden?

video
play-sharp-fill

“Klimt, the immersive experience” is nog te bewonderen tot 28 oktober in de Hortagalerij in Brussel. Wat mij betreft een absolute aanrader! 

Peter

Promoting female artists in Tanzania

All the artists

Op zondag 27 juni was het weer zo ver! Voor de tweede maal op rij organiseerden mijn wederhelft (sommige zeggen “my better half”) en ik een expositie van Tanzaniaanse artiesten in de tuin van de residentie. Deze keer lag de focus op kunst gemaakt door vrouwen. Zesentwintig vrouwen toonden hun werken, maar er waren ook wat mannelijke kunstenaars die zich verdienstelijk hadden gemaakt met het omkaderen van hun vrouwelijke collega’s. Een kleine catalogus van wat er te zien was, kan je <<hier>> downloaden. Het was wederom een groot succes.

Mama Balozi and Poni YengiMe, Mama Balozi and Happy RobertsBalozi and Tura Editha Gyindo

Peter

Time for art!

Tijd vliegt! Elk jaar vieren we op 15 november koningsdag op de residentie. En dit is reeds de derde in Tanzania. Bij de volgende kunnen we alweer serieus gaan nadenken over onze volgende bestemming.

Dit jaar hebben we het wel helemaal anders aangepakt. I.p.v. één groot evenement hebben we het opgesplitst in meerdere kleine, telkens voor een ander doelpubliek. Op zondag 15 hadden we een veertigtal artiesten in de tuin, voornamelijk schilders maar ook beeldhouwers, die hun werk etaleerden voor de kunstliefhebbers uit de internationale en lokale gemeenschap.

Continue reading “Time for art!”

David Milne

Mocht je toevallig in Londen zijn, of plan je er naar toe te gaan, probeer dan zeker de tijdelijke tentoonstelling over de Canadese schilder David Milne (1882-1953) mee te pikken. De tentoonstelling loopt nog tot 7 mei 2018 in de “Dulwich Picture Gallery”.

De tentoonstelling is chronologisch opgebouwd en volgt de artistieke ontwikkeling van de kunstenaar. In New York ontpopt David Milne zich tot een moderne schilder die elementen van Monet, Matisse en Cezanne vermengt tot een geheel eigen stijl. Op het einde van de eerste Wereldoorlog maakt hij deel uit van een Canadees regiment en wordt hij aangetrokken door de camaraderie onder de soldaten. Hij bezoekt als oorlogscorrespondent de slagvelden in België en Frankrijk. Hij omschrijft zichzelf niet als de laatste soldaat maar als de eerste toerist die de gruwel van de oorlog mag aanschouwen. Vervolgens keert hij terug naar Amerika, waar hij neigt tot afzondering. In blokhutten, verscholen in de noordoostelijke bossen van de VS en later boven Toronto in Canada, legt hij zich toe op de verdere perfectionering van zijn kunst. Hij is gefascineerd door weerspiegelingen in het water en hoe die vast te leggen op het doek. Naar het einde van zijn leven treedt hij meer en meer uit zijn isolement en zal hij erkenning krijgen voor zijn vakmanschap.

Continue reading “David Milne”

Gerhard Richter

Gerhard Richter - Strip

De kenners hadden het natuurlijk al lang gemerkt. De “banner” van mijn blog is nu al tweeweken lang een uitsnede uit “Abstraktes Bild” van Gerhard Richter. Maar nog beter vind ik van dezelfde kunstenaar het werk met als titel “Strip”. Ik lees in de brochure  dat dit een onmetelijk werk is zonder centrum. Het kan zich onmogelijk in ons geheugen vastzetten. In tegenstelling tot met de hand geschilderde kleuren toont deze strepenprint achter glas niets meer dan een digitale index, een overdracht van binaire informatie.

Continue reading “Gerhard Richter”

Olga Khokhlova & Pablo Picasso

Er loopt momenteel een schitterende tentoonstelling in Parijs over de invloed van Picasso’s eerste vrouw (Olga Khokhlova) op zijn werk. De expositie loopt nog tot 3 september 2017. Zeker een kijkje waard.

Olga Khokhlova werd geboren in Oekraïne  en maakte deel uit van het prestigieuze Russische ballet onder leiding van Serge Diaghilev. Ze leerde Picasso kennen in Rome in 1917 en touwde met hem het jaar erna in Parijs.

Olga was aanvankelijk het perfecte model tijdens Picasso’s meer klassieke periode. Ze werd vaak overpeinzend of melancholisch afgebeeld, een allusie op de moeilijke situatie in het thuisland en het verlies van sociale status door haar familie onder bolsjewistisch bestuur.

Continue reading “Olga Khokhlova & Pablo Picasso”