Category: Ontwikkeling

Hoe worden bedrijven terug winstgevend? Volgens Karl Marx waren er maar twee mogelijkheden: absolute en relatieve meerwaardeverhoging, t.t.z. je kan mensen langer laten werken voor hetzelfde loon of je kan ze er harder laten voor werken. Dit is dan ook het referentiekader waaraan ik veel voorgestelde maatregelen ter bevordering van de competitiviteit en de werkgelegenheid toets.

Evenwel, besef ik nu, is er nog een derde manier om de winsten van de bedrijven te vergroten: je vermindert gewoon het loon. Een indexsprong past binnen die gedachtegang. De verrechtvaardiging daarvoor is simpel en lineair: betere winstgevendheid leidt tot hogere werkgelegenheid. Maar wat zeggen de economen van de OESO nu: “een verdere loonmatiging schept geen banen en veroorzaakt sociale ellende”.

Continue reading “Marx revisited”

Ik sta hier bij een bakker in een volkswijk van Athene. Ik bestel twee Griekse broden en krijg er ongevraagd een kaaskoekje bovenop. Met gebarentaal maakt hij mij diets dat het een geschenkje is van hem aan mij. De volgende dag overkomt mijn broer precies hetzelfde. Hij krijgt – ditmaal van de bakkerin – twee koulouri’s gratis. Het hoeft geen betoog dat we deze Griekse snacks met veel goesting hebben verorberd. Dergelijk kleine attenties geven kleur aan de start van de dag en verspreiden zich ongemerkt als een verfrissende nevel over de ervaringen van de rest van de dag.

Continue reading “Verzuring”

In een familie waar katarakt op jeugdige leeftijd voorkomt (d.w.z. ouder dan 50), ben je ontvankelijk voor elk nieuws rond oogziektes en oogbehandelingen. Dankzij de medische vooruitgang is katarakt relatief eenvoudig te behandelen in de ontwikkelde wereld, maar ik heb genoeg op deze aardkloot rondgewandeld om te weten dat dit in ontwikkelingslanden niet zo is. Nodeloos veel mensen zijn daar tot blindheid veroordeeld bij gebrek aan diagnose en behandeling, maar er is nu hoop. Kijk maar even mee! De vraag die evenwel door mijn hoofd spookt, is:  hoe kan de klassieke ontwikkelingshulp dergelijke initiateven ondersteunen?

Continue reading “Katarakt”

Stel je voor dat er zich plots 2,5 miljoen Nederlanders in België zouden vestigen omdat ze geen veilig onderkomen meer vinden in eigen land (om welke reden dan ook). Het kot zou hier te klein zijn!

Continue reading “Lebanon: the writing is on the wall”

Het is nu bijna nieuwjaar. Sta me toe minstens één keer mijn gal te spuwen vooraleer het nieuwe jaar begint. De zaak rond het loon van Johnny Thijs maakt me behoorlijk wrevelig, en wel om volgende redenen:

– er zijn politici die het voortdurend hebben over de ontvetting van de staat maar geen graten zien in de excessieve lonen van managers bij bedrijven waarvan de overheid de meerderheidsaandeelhouder is;

– er zijn journalisten die denken dat de lonen van de CEOs moeten bepaald worden door de raad van bestuur en niet door de aandeelhouders die daar uiteindelijk toch finaal hun zeg zouden moeten over hebben;

– er zijn bedrijfsleiders die denken dat het loon gedetermineerd wordt door de vrije markt, maar niet beseffen dat die markt begrensd wordt door de wetten en afspraken die we met zijn allen daarrond maken. De theorie van de vrije markt is niet gehouwen uit steen. Het is een ideologie zoals een ander en heeft bovendien een naam: “neo-liberalisme”.

Continue reading “Het loon van een CEO”

Sommige woorden sluipen het dagelijks taalgebruik binnen zonder dat we daar echt stil bij staan en zonder dat we het daar eigenlijk eens mee zijn. “Overheidsbeslag” is zo’n woord. Een beslag verwijst naar een maatregel waarbij een voorwerp of zakelijk recht wordt ontnomen. Naar analogie verwijst “overheidsbeslag” dan waarschijnlijk naar het gedeelte van het inkomen dat wordt ontnomen aan de economie door de overheid. Welnu met een dergelijke definitie ben ik het volstrekt oneens. En wel omdat het voorbijgaat aan het simpele feit dat de meest succesvolle economieën de grootste overheden hebben. Die economieën zijn succesvol precies omwille van hun overheden en niet desondanks hun overheden.

	Aandeel van de overheid in het nationaal inkomen	Inkomen/hoofd
België	52,9%	$43,379
Turkije	35,4%	$10,062
Suriname	30,3%	$6,840
Oeganda	19,7%	$506

Continue reading “Overheidsbeslag”

“intussen… BLOG” verwelkomt Marcus Leroy als gastauteur. Marcus, ontwikkelingsdeskundige sinds jaar en dag, heeft een boeiende tekst geschreven (in het Engels) over de nood aan aantoonbare resultaten en “waar voor geld”: twee concepten die thans opgang maken binnen ontwikkelingssamenwerking, en waarvan het uiteindelijk doel het behoud van publieke steun is voor de sector. Hij komt daarbij tot verrassende inzichten. Zoals steeds zijn we benieuwd naar jou reacties op de tekst. En bij uitbreiding naar jouw ideeën over hoe OS er in de toekomst zal uitzien?  

Continue reading “‘Value for money’ or ‘Results Obsession Disorder’?”

Respect! Ik krijg steeds meer respect voor Professor De Grauwe. Hij is nagenoeg de enige die steeds herhaalt waar de oorzaak ligt van de huidige malaise. Het mechanisme is nochtans eenvoudig. Banken geraakten in 2008 in de problemen door uitgifte van gecompliceerde financiële producten en garantiestellingen die elke band met de realiteit misten. Overheden redden banken en zien hun publieke schuld toenemen. De financiële markten, die nochtans baat hadden bij die redding, straffen de overheden nu af omwille van de hoge schuldgraad en de geringe perspectieven op groei en dus op terugbetaling. Evenwel waren een aantal landen, waaronder België, goed op weg die publieke schuld af te bouwen (zie grafiek).

Continue reading “Crisis”

Op 30 september 2008 stelde de Iers overheid zich garant voor de deposito’s en leningen van zes banken: “Allied Irish Bank”, “Bank of Ireland”, “Anglo Irish Bank”, “Irish Life and Permanent”, “Irish Nationwide Building Society” en de “Educational Building Society”. In het perscommuniqué dat de overheid die dag verspreidde stond het volgende te lezen: “The guarantee is being provided at a charge to the institutions concerned … so that the taxpayers’ interest can be protected”.

Continue reading “Garantie?”