“De steen!” Ken je dat liedje van Bram Vermeulen? Hierin spreekt hij de (ijdele) hoop uit dat door het verleggen van een steen in een rivier het water nooit meer dezelfde weg zal gaan. Natuurlijk willen we dat allemaal geloven. Het appelleert aan onze jeugd waarin ons voortdurend werd voorgehouden dat we wel degelijk het verschil kunnen uitmaken. Of dat zo is, moet elkeen maar voor zichzelf bepalen.
Category: Denken
Effecten van beleid op vermogen
Ik pijnig mijn hersenen. Een van onze nationale politici stelt vast dat de huidige regering een meer Noord-Amerikaanse economische politiek voert, maar wil daar schijnbaar nog geen consequenties aan verbinden. Het ontsnapt me wie dat zo doodleuk verkondigde, maar hieronder een poging tot wat de effecten van zo’n aangehouden rechtse economische politiek betekenen.
Being Rich
Hebben jullie het ook gehoord? Marc Coucke stopt zijn winsten liever in Belgische bedrijven, dan in de bodemloze put van de Belgische overheid. Tja, dat zal dan wel! En als iedereen dat nu eens zei?
Paardjesmolenwiskunde
Op een kermis moet het grondoppervlak van een paardjesmolen herschilderd worden. Omdat dit met een uiterste dure verf dient te gebeuren, is het absoluut noodzakelijk het exact oppervlak te kennen.
Het oppervlak is uiteraard dat waar de paardjes staan. De ruimte waar de machines staan, dient niet mee geschilderd te worden. Het te herschilderen oppervlak wordt dus bepaald door twee cirkels met het zelfde middelpunt (zoals aangegeven in het plaatje).
Tossen voor een koningin
Het is alweer een tijdje geelden dat we nog eens keertje gepuzzeld hebben. Als uitsmijter hebben we dan ook twee raadsels klaar. Onthoud me vooral niet het resultaat van je krakende hersenpan!
Puzzel 1
Een koning uit een vergeten paradijs wenst zijn dochter – Rowena genaamd – uit te huwelijken, maar alleen aan een intelligent persoon. Ben jij die persoon?
De koning heeft drie kisten : een gouden, een zilveren en een loden. Hij heeft een foto van Rowena in een van de drie kisten geplaatst. Jouw taak is de kist met de foto te kiezen.
Marx revisited
Hoe worden bedrijven terug winstgevend? Volgens Karl Marx waren er maar twee mogelijkheden: absolute en relatieve meerwaardeverhoging, t.t.z. je kan mensen langer laten werken voor hetzelfde loon of je kan ze er harder laten voor werken. Dit is dan ook het referentiekader waaraan ik veel voorgestelde maatregelen ter bevordering van de competitiviteit en de werkgelegenheid toets.
Evenwel, besef ik nu, is er nog een derde manier om de winsten van de bedrijven te vergroten: je vermindert gewoon het loon. Een indexsprong past binnen die gedachtegang. De verrechtvaardiging daarvoor is simpel en lineair: betere winstgevendheid leidt tot hogere werkgelegenheid. Maar wat zeggen de economen van de OESO nu: “een verdere loonmatiging schept geen banen en veroorzaakt sociale ellende”.
Verzuring
Ik sta hier bij een bakker in een volkswijk van Athene. Ik bestel twee Griekse broden en krijg er ongevraagd een kaaskoekje bovenop. Met gebarentaal maakt hij mij diets dat het een geschenkje is van hem aan mij. De volgende dag overkomt mijn broer precies hetzelfde. Hij krijgt – ditmaal van de bakkerin – twee koulouri’s gratis. Het hoeft geen betoog dat we deze Griekse snacks met veel goesting hebben verorberd. Dergelijk kleine attenties geven kleur aan de start van de dag en verspreiden zich ongemerkt als een verfrissende nevel over de ervaringen van de rest van de dag.
Trappistenraadsel
In een abdij van de orde der cisterciënzers wonen 100 trappisten + vader abt. Om ijdelheid te vermijden kent de abdij geen spiegels. Op een dag doet vader abt zich flink te goed aan de tripel van de brouwerij. ‘s Nachts zet hij uit dronken balorigheid een zwarte stip op het voorhoofd van elke monnik.
De volgende ochtend plaatst hij de 100 trappisten voor een raadsel: “Ik heb minstens één zwarte stip op het voorhoofd van een monnik geplaatst. Het kunnen er ook meer zijn. Elke minuut zal ik vragen of de monnik die een zwarte stip heeft of de monniken die een zwarte stip hebben, willen rechtstaan.”
Katarakt
In een familie waar katarakt op jeugdige leeftijd voorkomt (d.w.z. ouder dan 50), ben je ontvankelijk voor elk nieuws rond oogziektes en oogbehandelingen. Dankzij de medische vooruitgang is katarakt relatief eenvoudig te behandelen in de ontwikkelde wereld, maar ik heb genoeg op deze aardkloot rondgewandeld om te weten dat dit in ontwikkelingslanden niet zo is. Nodeloos veel mensen zijn daar tot blindheid veroordeeld bij gebrek aan diagnose en behandeling, maar er is nu hoop. Kijk maar even mee! De vraag die evenwel door mijn hoofd spookt, is: hoe kan de klassieke ontwikkelingshulp dergelijke initiateven ondersteunen?
Lebanon: the writing is on the wall
Stel je voor dat er zich plots 2,5 miljoen Nederlanders in België zouden vestigen omdat ze geen veilig onderkomen meer vinden in eigen land (om welke reden dan ook). Het kot zou hier te klein zijn!