De paradox van Newcomb

Er waren eens een fysicus, een filosoof en een wiskundige. Het had het begin van een grap kunnen zijn, maar het is de ontstaansgeschiedenis van de paradox van Newcomb: een paradox over voorspelbaarheid.

De fysicus, William Newcomb, bedacht de paradox maar publiceerde hem niet. De filosoof, Robert Nozick, besprak de paradox voor het eerst in een essay en vernoemde hem naar de bedenker: “de paradox van Newcomb” (in 1969). De wiskundige, Martin Gardner, maakte de paradox bekend onder een breed publiek door erover te schrijven in zijn column “Mathematical Games” in Scientific American (in 1974).

twee-kartondozeStel je de volgende situatie voor. Je zit in een spelprogramma en je hebt twee dozen voor jou. In de kleine doos zit duidelijk zichtbaar 100 Euro en in de grote doos zit 0 Euro of 1 miljoen Euro.

Je wordt nu voor de keuze gesteld:

    • ofwel kies je de grote doos (je bent dus eerder “bescheiden” van aard);
    • ofwel kies je beide dozen (en ben je dus meer “inhalig” van aard).

Uiteraard ontbreekt het aan nog wat bijkomende informatie.

Continue reading “De paradox van Newcomb”

Online shoppen

Online shoppenOnline shoppen? Dat doe ik regelmatig en graag. Sinds kort koop ik nu ook mijn kleding online. Even mijn maten doorgeven, en hupsakee, de hele collectie die aan die maten beantwoordt verschijnt te kust en te keur. En tot nog toe geen enkele tegenvaller!

Nu zou een nieuwe studie van ING aantonen dat webwinkels jobs vernietigen! Dat de studie bedoeld is om meer flexibiliteit op de arbeidsmarkt te bekomen, laat ik even buiten beschouwing. Waar het me om gaat is dat webwinkels jobs zouden vernietigen. Professor De Grauwe heeft alvast zijn bedenkingen bij die studie, en ik, zo zal blijken, mijn bedenkingen bij de professor zijn bedenkingen.

Continue reading “Online shoppen”

Puissant rijk! En nu?

Marc Coucke, onze miljonair van Vlaamse bodem, ontvangt dagelijks brieven van armlastigen. Af en toe pikt hij er eentje uit en leest hij de brief voor aan zijn kinderen met de vraag of hij die mensen moet ondersteunen.

Is het nu werkelijk zo ver gekomen in Vlaanderen dat armen terug beroep moeten doen op de filantropie van puissant rijken? Is dit het resultaat van de traag voortschrijdende afbouw van onze welvaartstaat, met een kleine groep vermogenden – beschermd door een liberale staat – die af en toe wat kruimels toeschuiven aan de minderbedeelden.

Continue reading “Puissant rijk! En nu?”

Refugee crisis

Wanneer spreekt men van een crisis? Ik denk dat men van een crisis kan spreken wanneer men geconfronteerd wordt met een dwingend probleem waarop men niet voorbereid is maar dat toch een dringende oplossing vraagt. De vluchtelingencrisis is zo’n crisis. Achterom kijken heeft dan geen zin. Actie is vereist en zal in veel gevallen neerkomen op improvisatie. Dat is allemaal niet erg. Aan gedegen opvangparaatheid kunnen we later nog werken. Maar we moeten wel beseffen dat onze huidige aanpak van het vluchtelingenprobleem later alleen maar zal beoordeeld worden op het feit of ze menselijk was, gebaseerd op objectieve noden en wars van religieuze en (geo-)politieke overwegingen. Als we deze principes meenemen bij het ontwerp van al onze acties, zitten we alvast goed! De geschiedenis – en niet het korte termijn denken – zal over ons oordelen.

Continue reading “Refugee crisis”

Big Data

Big-data

Is Big Data a new buzzword”? “Big data” staat voor zo’n grote massa aan gestructureerde en ongestructureerde data dat ze niet meer met traditionele databanken en bijhorende programma’s kan verwerkt worden. Het volume aan data is eenvoudigweg te groot of verandert zo snel dat ze de huidige verwerkingscapaciteit overtreft. Desalniettemin heeft “Big Data” de potentie om tot betere operaties of betere beslissingen te leiden.

Continue reading “Big Data”

Kinderbijslagraadsel

ThreeChildrenEen wiskundige komt bij de sociale dienst voor kinderbijslag en de baliemedewerker vraagt de man hoeveel kinderen hij heeft.

De man antwoordt in alle eerlijkheid: “Ik heb er drie.”

Vervolgens wil de medewerker weten hoe oud de kinderen zijn, waarop de mathematicus antwoordt dat hij dat niet wil zeggen. Hij wil wel zeggen dat het product van hun leeftijden 36 is…

De medewerker reageert geïrriteerd: “Dat is niet genoeg informatie! Daar kan ik niks mee!”

De wiskundige besluit nog een hint te geven: “Hun leeftijden bij elkaar opgeteld is gelijk aan het aantal stoelen in de wachtkamer.”

Continue reading “Kinderbijslagraadsel”

Tieten?

TTIP staat voor het “Transatlantic Trade and Investment Partnership“. Het is een handels- en investeringsverdrag dat momenteel onderhandeld wordt tussen Europa en de Verenigde Staten. Het onderstaand filmpje legt op ludieke, maar daarom niet mindere interessante wijze uit wat er op het spel staat. TTIP gaat o.a. over de gelijkschakeling van veiligheidsregels, maar ook over arbitrageprocedures. Als de gelijkschakeling van veiligheidsregels betekent dat de laagste/de minst veilige/de meest ongezonde regel de norm wordt, dan ben ik uiteraard tegen dergelijk verdrag. Als echter de meest veilige regels worden aangehouden, dan zou ik wel weer voor zijn. Beduidend meer moeite heb ik met de arbitrageprocedure, want die lijkt me niet transparant en gaat voorbij aan ons eigen rechtssysteem. Amper drie advocaten die beslissingen nemen achter gesloten deuren over uiterst complexe zaken gaat in tegen mijn gevoel van democratische rechtspraak.

Continue reading “Tieten?”

Een farmaceutisch raadsel

pilpilpil

Stel je voor dat een je een ziekte hebt waarvoor je een uiterst duur experimenteel medicijn moet innemen. Je hebt twee containers waarin respectievelijk pillen van groep A en pillen van groep B zitten. Je moet dagelijks één pil van A combineren met één pil van B.

Enig nadeel is dat de pillen van groep A niet te onderscheiden zijn van de pillen van groep B. En ook weet je, zo hebben de doctors je verzekerd, dat inname van twee pillen uit groep B tot fatale hartklachten kan leiden.

Continue reading “Een farmaceutisch raadsel”

Een Grieks raadsel

The End of AusterityHet is februari in een Grieks dorpje aan de kust van de Egeïsche Zee. Het regent en het dorpje lijkt verlaten. Het is een moeilijke tijd. De inwoners hebben allemaal schulden, en leven op krediet.

Plots verschijnt een rijke toerist en stapt het enige hotel van het dorpje binnen. Hij legt een bankbiljet van €100 als voorschot neer op de balie, en gaat naar de eerste verdieping om een kamer uit te zoeken.

De hoteleigenaar pakt vlug de €100, rent naar de slager om zijn schulden te betalen. De slager pakt die €100 aan, en gaat spoorslags naar de varkensboer om zijn schulden te betalen. Op zijn beurt rent die naar de verpachter van zijn stallen, en betaalt zijn schulden af. De verpachter haast zich naar de enige prostituee in het dorp die, vanwege de crisis, haar diensten op krediet aanbiedt … en betaalt haar zijn schulden. De prostituee haast zich naar het hotel, en betaalt de hotelier de kamerhuur die ze nog schuldig was. De hotelier legt de €100 weer terug op de balie.

Continue reading “Een Grieks raadsel”