Het zijn toch geen echte grote rekenwonders in Amerika. Toen zowat elke opeenvolgende peiling in de “swing states” een bescheiden maar aanhoudende voorsprong optekende voor Obama, organiseerde Romney en zijn getrouwen alvast zijn overwinningsfeest, blind voor het slechte nieuws dat er sowieso leek aan te komen en eigenlijk zo zichtbaar en voorspelbaar was. Het was niet meer of niet minder dan de kroniek van een aangekondigde verkiezingsnederlaag.
Category: Denken
Simple arithmetic
Twee plus twee is vier, dat weten ze ook in Arkansas, althans Bill Clinton in zijn “nomination speech” tijdens de democratische conventie in North Carolina. Het is dergelijke eenvoudige rekenkunde die hem geholpen heeft om de begroting in evenwicht te houden tijdens zijn regeerperiode.
Maar zouden ze in Arkansas ook volgende reeks kunnen aanvullen?
4, 6, 12, 18, 30, 42, 60 gevolgd door X
In het volle besef dat jij nog slimmer bent dan een inwoner uit Arkansas, kijk ik uit naar jouw antwoord. Tip: het volgende getal na X is 102.
23 things …
“23 things they don’t tell you about capitalism” is een boek dat ik recent las en waaraan ik regelmatig terugdenk, niet zozeer omdat het mijn ideeën over een aantal maatschappelijke fenomenen heeft beïnvloed, maar wel heeft bevestigd en in zekere zin versterkt. “23 things…” is geen antikapitalistisch pamflet, maar ijvert voor een gecorrigeerde vrije markt. De eerste stelling in het boek luidt overigens: “There is no such thing as a free market”. Dit is een opener die kan tellen en als dusdanig mijn interesse wegkaapte.
En toen Minister Magnette onlangs voorstellen deed voor de inperking van het salaris van de overheidsmanagers, dacht ik spontaan terug aan de stelling “… managers are over-priced”. Alsof de hedendaagse bedrijfsleiders niet beseffen dat hun salaris en bonussen het resultaat zijn van de verwezenlijkingen van de hele maatschappij waarin ze zich bewegen. Meer nog, managers zijn niet alleen overbetaald maar ze zijn ook nog eens overbeschermd, want ze worden nauwelijks gestraft voor slecht beheer.
Overheidsbeslag
Sommige woorden sluipen het dagelijks taalgebruik binnen zonder dat we daar echt stil bij staan en zonder dat we het daar eigenlijk eens mee zijn. “Overheidsbeslag” is zo’n woord. Een beslag verwijst naar een maatregel waarbij een voorwerp of zakelijk recht wordt ontnomen. Naar analogie verwijst “overheidsbeslag” dan waarschijnlijk naar het gedeelte van het inkomen dat wordt ontnomen aan de economie door de overheid. Welnu met een dergelijke definitie ben ik het volstrekt oneens. En wel omdat het voorbijgaat aan het simpele feit dat de meest succesvolle economieën de grootste overheden hebben. Die economieën zijn succesvol precies omwille van hun overheden en niet desondanks hun overheden.
| Aandeel van de overheid in het nationaal inkomen | Inkomen/hoofd | |
| België | 52,9% | $43,379 |
| Turkije | 35,4% | $10,062 |
| Suriname | 30,3% | $6,840 |
| Oeganda | 19,7% | $506 |
Let’s do this … or not?
Je hebt drie kaarten met volgende eigenschappen:
– één kaart is rood aan beide zijden;
– één kaart is rood aan één zijde en groen aan de andere zijde;
– één kaart is groen aan beide zijden.
+1 voor taal
Minister Magnette heeft deze week heel wat stof doen opwaaien. Toch heb ik respect voor zijn woorden, want in deze tijden van liberaal gekakel, met een voortdurend pleidooi van maatregelen die in essentie de conjuncturele neergang versterken, is het verfrissend eens een andere opinie te horen.
Minder enthousiast echter ben ik over de kwaliteit van het Nederlands in zijn beleidsnota. Dat is van een schabouwelijk niveau, en waarschijnlijk het resultaat van een vertaalmachine zoals “Google Translate”. De eerste alinea van het hoofdstuk over ontwikkelingssamenwerking leest als volgt:
‘Value for money’ or ‘Results Obsession Disorder’?
“intussen… BLOG” verwelkomt Marcus Leroy als gastauteur. Marcus, ontwikkelingsdeskundige sinds jaar en dag, heeft een boeiende tekst geschreven (in het Engels) over de nood aan aantoonbare resultaten en “waar voor geld”: twee concepten die thans opgang maken binnen ontwikkelingssamenwerking, en waarvan het uiteindelijk doel het behoud van publieke steun is voor de sector. Hij komt daarbij tot verrassende inzichten. Zoals steeds zijn we benieuwd naar jou reacties op de tekst. En bij uitbreiding naar jouw ideeën over hoe OS er in de toekomst zal uitzien?
Continue reading “‘Value for money’ or ‘Results Obsession Disorder’?”
Crisis
Respect! Ik krijg steeds meer respect voor Professor De Grauwe. Hij is nagenoeg de enige die steeds herhaalt waar de oorzaak ligt van de huidige malaise. Het mechanisme is nochtans eenvoudig. Banken geraakten in 2008 in de problemen door uitgifte van gecompliceerde financiële producten en garantiestellingen die elke band met de realiteit misten. Overheden redden banken en zien hun publieke schuld toenemen. De financiële markten, die nochtans baat hadden bij die redding, straffen de overheden nu af omwille van de hoge schuldgraad en de geringe perspectieven op groei en dus op terugbetaling. Evenwel waren een aantal landen, waaronder België, goed op weg die publieke schuld af te bouwen (zie grafiek).
Time to puzzle
D323 M3D3D3L1NG L44T J3 213N T0T W3LK3 GR0T3 PR35T4T135 0N23 H3R53N5N 1N 5T44T 21JN. 1N H3T 83G1N W45 H3T 23K3R N0G M031L1JK D323 T3K5T T3 L323N, M44R NU K4N J3 H3T W44R5CH1JNL1JK 4L W4T 5N3LL3R L323N 20ND3R J3 3CHT 1N T3 5P4NN3N. D4T K0MT D00R H3T 3N0RM3 L33RV3RM0G3N V4N 0N23 H3R53N5. KN4P H3? D44R0M B3N 1K 3RV4N 0V3RTU1GD D4T V0LG3ND3 PU22L3 33N M4KK13 1S.
Garantie?
Op 30 september 2008 stelde de Iers overheid zich garant voor de deposito’s en leningen van zes banken: “Allied Irish Bank”, “Bank of Ireland”, “Anglo Irish Bank”, “Irish Life and Permanent”, “Irish Nationwide Building Society” en de “Educational Building Society”. In het perscommuniqué dat de overheid die dag verspreidde stond het volgende te lezen: “The guarantee is being provided at a charge to the institutions concerned … so that the taxpayers’ interest can be protected”.
