The Boss

Het is moeilijk in woorden te vatten, maar ik heb altijd wat gemengde gevoelens gehad wanneer het over Bruce Springsteen gaat. Enerzijds liedjes die prille liefdes hebben ondersteund, ‘I came for you,’ weet je wel, maar anderzijds ook liedjes die op een zeker patriottisme duiden, ‘Born in the USA,’ ook al was dat misschien niet helemaal zo bedoeld.

Maar wat wel zeker is, is dat het een supermuzikant is. Tijdens een optreden in 2013 pikt hij een verzoeknummer uit het publiek dat hij al sinds zijn tienerjaren niet meer heeft gespeeld. Fantastisch is het om te zien hoe hij zijn band inspireert en het publiek bespeelt. 

video
play-sharp-fill

Peter

 

The Git Up Dance

Het was vorige zomer een rage die compleet aan mij is voorbij gegaan. Op het internet circuleren talloze danspasjes op het liedje “The Git Up” van Blanco Brown. Maar het onderstaande vind ik absoluut het leukste. Ik moet telkens lachen als ik er naar kijk. Het perfecte medicijn tegen negatieve gevoelens als gevolg van een te lange lockdown. Enjoy!

video
play-sharp-fill

Peter

I can’t live in a living room

Word je ook wel eens teruggeworpen in de tijd? Ik had dit heel sterk met onderstaande videoclip. Het is een nummer van Red Zebra dat heruitgebracht werd door Doganov en Peter Slabbynck, de voormalige zanger van Red Zebra. Ik werd helemaal teruggeworpen naar het begin van de jaren 80. Naar dat scharnierpunt waarop bloemenkransen en vredestekens definitief werden opgeborgen en ‘No future’ zich aandiende. Een vertwijfelde generatie ontwaakte voortaan met agressieve punk en new wave.

Continue reading “I can’t live in a living room”

Joss Stone in Afrika

Ik heb het nu pas ontdekt. Joss Stone is in Afrika geweest en heeft nagenoeg in elk land dat ze bezocht heeft, een liedje opgenomen met een plaatselijke artiest. Hieronder heb ik drie clips gekozen die mij het meest hebben aangesproken. De eerste twee, met artiesten uit Senegal en Burkina Faso, vind ik muzikaal het sterkst. Kippenvelmuziek. De derde clip is met Zeritu uit Ethiopië. Ik had deze zangeres nog nooit gezien, maar ik heb haar CD “Zeritu” al vele malen beluisterd. Ik heb haar muziek leren kennen tijdens een autorit van Addis Abeba naar Awassa. En het was muziek die precies bij de bijzondere landschappen paste! Nog steeds kan ik dat gevoel van toen oproepen als ik een van haar liedjes hoor.

Continue reading “Joss Stone in Afrika”

Vitabu

De Swahili-kenners onder ons, hebben natuurlijk al lang begrepen dat dit een bericht over boeken wordt. Ik hoop dat je het wat kan inspireren in deze duffe coronatijden. Omgekeerd hoor ik ook graag wat jullie zo allemaal gelezen hebben. En vooral wat me zou kunnen boeien.

Robert Seethaler - Het VeldRobert Seethaler – Het Veld

“Het veld” van Robert Seethaler stond in de boeken top tien van de krant De Tijd. En de recensie sprak me onmiddellijk aan. Het veld is de begraafplaats van het fictieve stadje Paulstadt. Aan het woord komen één voor één de doden die er begraven liggen. Het voordeel hiervan is dat de doden niets meer te verbergen hebben, de maskers kunnen afwerpen, de uiterlijke schijn laten voor wat hij is en vrijuit kunnen spreken, maar echt flatterend worden de stervelingen niet neergezet.

Er zijn meerdere passages die uitnodigen tot reflectie maar de auteur lost de opborrelende vragen niet op. Dat kan sommige mensen aanspreken, maar ik had soms het gevoel op mijn honger te blijven. Dat wil niet zeggen dat ik niet af en toe genoten heb. Wat te denken van de corrupte burgemeester die als verdediging voor zijn malversaties opwerpt: “Maar god almachtig, wie vraagt de bok hoe hij aan zijn hoorns kwam, zolang hij zijn kudde veilig door de winter loodst?” Dat zijn dan weer voltreffers!

Continue reading “Vitabu”

De boekentoren

Het aantal boeken op mijn nachtkastje groeit rapper aan dan ik ze gelezen krijg. Als deze toren van Pisa maar niet omvalt tijdens de slaap. Maar toch deel ik graag met jullie enkele boeken die uit de stapel kunnen verwijderd worden.

Griet Op De Beeck - Het beste wat we hebben

Griet Op De Beeck – Het beste wat we hebben.

Omdat Griet Op De Beeck steevast goede kritieken krijgt, was ik wat nieuwsgierig geworden naar het werk van deze auteur. “Het beste wat we hebben,” leest prettig. Het is het verhaal van een ietwat onzekere rechter die de balans van zijn leven opmaakt en besluit het roer drastisch om te gooien. Hij ontdoet zich van zijn dominante vrouw, gaat de confrontatie aan met zijn vader, die in het verleden ontoelaatbare handelingen heeft gepleegd, en zet zich in voor het groter heil van de mensheid door te patrouilleren op een brug waar veel springers een einde maken aan hun leven.

Continue reading “De boekentoren”

Voetbaldiplomatie

Als Belg heb je een streepje voor in Tanzania. Van zodra de Tanzanianen weten dat je uit België komt, gebeurt er minstens één van volgende drie zaken, zo niet alle drie:

    1. ze noemen de naam van Mbwana Samatta, de topscoorder uit de Jupiler Pro League van vorig jaar, gevolgd door de naam van zijn team R.C. Genk;
    2. ze beginnen met een spontane opsomming van de spelers van het Belgische team, met Romelu Lukaku voorop;
    3. of ze vragen of je de voetbalprofessor kent: Patrick Aussems. Hij is een Belg, voormalig speler van Standard en AA Gent, die thans Simba voetbalclub traint. Simba is een ploeg uit Dar Es Salaam. Zij waren vorig jaar de winnaar van de Tanzanian Premier League, en zijn goed op weg om het dit jaar weer te worden.

Continue reading “Voetbaldiplomatie”