Sinds een jaar wandel ik 1x per week met Francesco Mateo, Sofia Giulietta en hun prachtige Italiaanse herder Vito. We lopen dan rechtstreeks naar het spoor waarlangs een speciale hondenuitlaat is. Tijdens deze wandelingen worden mijn Italiaanse buren een woordje Nederlands rijker. Verder dan buongiorno, ciao, pizza Margherita en spaghetti kom ik nog niet. De typische temperamentvolle Italiaanse toon heb ik me wel eigen gemaakt. Onvervalst Italiaans. Soms verbaas ik me hoe snel dit is gegaan.
Afgelopen week, tijdens een poepstop van Vito vroeg ik, in stukjes begrijpbaar Nederlands wat de naam Vito betekende. Stom genoeg had ik hier niet eerder naar geïnformeerd.
Vito betekent leven, levendig. Zeer toepasselijk! Tijdens het uitlaten laat Vito zodra de hondenriem los is, niets anders zien dan springen, rennen en bijna constant kwispelen.
Overmoedig zei ik gisterenavond op hun verzoek ‘si grazie’, ‘ik laat Vito aanstaande zaterdagavond wel uit’.
Snel zocht ik op mijn chromebook naar wat Italiaanse instructiewoordjes. En ook de uitspraak. Bij het uitlaten van Italiaanse honden misschien belangrijker dan de betekenis.
‘Vito, kom hier. Vito zit. Vito, lopen. Vito, geef pootje. Vito, je bent lief ‘.
En dan uit mijn jaszak, een hondenbrokje.
Category: Kunsten
People have the power
Begrijp me niet verkeerd, kippenvel krijg ik ervan, van Patti Smith haar lied “Power to the People” te zien zingen samen met Choir! Choir! Choir!, een open koorgezelschap uit Toronto. Ronduit fantastisch!
Maar waar ik meer moeite mee heb, is de centrale zin: “Power to the People”, want sinds het in de Verenigde Staten bijna misliep, ben ik nog meer dan vroeger beducht voor wat het volk eigenlijk wil. En als ik zie hoe in deze regio, waar ik thans woon, het volk gelaten reageert op misbruik van staatsmacht om toch maar de controle over zij in wiens naam zij spreken te behouden, dan stemt dit mij eerder pessimistisch dan optimistisch over wat een volk met zijn kracht vermag.
Toch ben ik geen misantroop, en blijf ik samen met Patti Smith, vanuit een soort ingekerfd tienerverlangen, geloven in:
… The power to dream, to rule
To wrestle the earth from fools
It’s decreed the people rule …
Peter
Puur plezier
Puur plezier. Dat hebben we nodig in deze moeilijke tijden.
Ik hou van dit gezinnetje: van het geduld en de wijsheid van de vader, het gegniffel van de oudste, de timiditeit van de middelste en de onbezonnenheid van de jongste. Konden we alles maar met evenveel positieve energie aanvatten.
Peter
Taarab
Het begon al aan de poort. Mijn vrouw had duidelijk een paar straten verder op gelezen dat de toegangsprijs 15.000 Tanzaniaanse shillings per persoon bedraagt. En hier staat een man bij de ingang die koudweg 25.000 vraagt. Door al de trammelant die we maken komt er een tweede man bij, en die zegt dat we ons vergissen, het is 25.000 voor twee personen. Nou goed, maar we zijn wel met drie, hoe moet dat dan? Hij denkt even na en zegt dan : “de derde persoon is apart en die moet dus 15.000 betalen”. De logica ontgaat ons, maar we besluiten het uiteindelijk toch te doen, en krijgen een klein privé-concert voor ons beperkt gezelschap, want niemand anders daagt op tijdens de voorstelling.
Thrillers
Tijd genoeg in het Corona tijdperk, zou ik zo denken! Hierbij alvast enkele ideeën rond wat te lezen of juist niet te lezen als je van spannende boeken houdt. Ik heb er drie gekozen die dit jaar zijn verschenen. Het eerste en het laatste boek zijn bovendien de start van een nieuwe serie met een nieuwe held.
Vaseem Khan – Midnight at Malabar House
Wat een heerlijk boek! Een thriller met een klassiek structuur. Persis Wada wordt belast met een moordonderzoek in Bombay op een vooraanstaande Brit. Zij is een van India’s eerste vrouwelijke rechercheurs die net na de onafhankelijkheid is aangesteld in een politiekantoor waar het merendeel van haar collega’s op een zijspoor zijn gezet. En die wensen haar niet te zien slagen.
Naarmate het verhaal zich verder ontvouwt, komen er meer en meer verdachten bij. Hoewel het verhaal zich afspeelt net na de dekolonisatie, wat in de meeste landen toch tot een zekere euforie heeft geleid, is dat in India veel minder het geval, omdat in die periode ook de naweeën doorsudderen van de bloedige scheiding tussen India en Pakistan. Ondanks alle hindernissen zet rechercheur Persis Wada door en ontmaskert ze de moordenaar.
Time for art!
Tijd vliegt! Elk jaar vieren we op 15 november koningsdag op de residentie. En dit is reeds de derde in Tanzania. Bij de volgende kunnen we alweer serieus gaan nadenken over onze volgende bestemming.
Dit jaar hebben we het wel helemaal anders aangepakt. I.p.v. één groot evenement hebben we het opgesplitst in meerdere kleine, telkens voor een ander doelpubliek. Op zondag 15 hadden we een veertigtal artiesten in de tuin, voornamelijk schilders maar ook beeldhouwers, die hun werk etaleerden voor de kunstliefhebbers uit de internationale en lokale gemeenschap.
Summertime
Astrid zong onverwacht een liedje mee met de houseband van het Golden Tulip hotel in Dar Es Salaam. En plots werd het helemaal stil. Luister maar even mee! De manager van het hotel stuurde er nadien zijn persoonlijke assistente op uit om Astrid regelmatig te laten optreden in zijn etablissement.
Peter
Drie boeken
Ha, er bestaat nu een populaire podcast van Wim Oosterlinck waarin bekende Vlamingen drie boeken komen bespreken die ze graag hebben gelezen. Trouwe intussen… BLOG lezers komen op dat gebied hier al langer aan hun trekken. We serveren alvast volgende drie turven voor de nazomer.
1. Bart Van Loo – De Bourgondiërs
Je gaat het niet geloven, maar waar het onderwijs niet in geslaagd is: mij duurzame interesse voor geschiedenis bijbrengen, daar slaagt Bart Van Loo zonder enige moeite in met zijn boek over de Bourgondiërs. En het blijft ook nog kleven. Zonder mijn hersenen te pijnigen, kan ik ze in de juiste volgorde opsommen: Filips De Stoute, Jan Zonder Vrees, Filips De Goede, Karel De Stoute, Maria Van Bourgondië, Filips De Schone, en Keizer Karel; en eveneens kan ik ze in het juiste tijdsvak plaatsen: zo ongeveer van het midden van de veertiende eeuw tot het midden van de zestiende eeuw. Uiteraard kom je te weten waar het begrip “leven als een bourgondiër” vandaan komt, maar je krijgt ook nog eens de etymologische betekenis van een hele rits woorden en uitdrukkingen mee, zoals de herkomst van “burger”, “Gent”, “banlieue”, “een lans breken”, etc. En wat zijn historische vertelling me vooral geleerd heeft, is dat de Bourgondiërs hun rijk gestaag uitbreidden door huwelijken en door strijd, maar ook door slim en berekend overwonnen steden in het gareel en productief te houden.
Colour beats politics
Soms mis ik de Verenigde Staten. Niet omdat het zo’n verdeeld land is en daar een halve gare rondloopt die de tegenstellingen verder aanwakkert, maar wel omdat het een land is waar ook veel inventiviteit heerst, waar je interessante debatten kan volgen, naar boeiende radio kan luisteren, waar nog hoorspelen in het theater gebracht worden, waar je makkelijk kan kiezen uit een avondje live blues, country of jazz, en waar een combinatie van kleur het dilettantisme van de nationale politiek kan overstijgen in een creatieve explosie. Met de vinger in de neus en telkens opnieuw. Wanneer zal dit ooit door iedereen begrepen worden?
Mijmeringen (versie 1.0)
Mijmeringen (versie 1.0)
Hoe vaak loop ik niet in gedachten
Onbekommerd, zonder veel te verwachten
Op ‘t pad langs ‘t ouderlijk huis
Hier heb ik gewoond, hier voel ik me thuis
Hier koos ik richting, zonder dat ik ooit vergat
De schuchtere stappen, op ‘t vele maal betreden pad
En toch, ook in mijn geest slaat de ouderdom toe
Herinneringen vervagen, uitgewoond en moe
Flarden uit scheuren en diepere lagen
Ijl nu, wat blijft, nog enkele vragen
Er zijn geen antwoorden meer te verwachten
Voor wat leeft in mijn gedachten
Wat me rest is morgen
Onbevreesd en zonder zorgen
Peter