Heb je dat ook soms? Dat iemand je na een vertoning in de bioscoop zegt dat de muziek bij de film schitterend was en dat jij – na een korte beschouwing – alleen maar kan toegeven dat je niet eens gemerkt hebt dat er een “soundtrack” bij de film was. En misschien is dat ook wel goed. Misschien heeft de muziek haar ondersteunend doel om je volledig te laten wegzinken in het verhaal volledig bereikt. Maar soms, heel soms, gebeurt net het omgekeerde: dan hoor ik een liedje dat me zo aangrijpt dat ik pas tevreden ben als ik het aan mijn collectie heb toegevoegd.
Zo bekeek ik onlangs Ca$h en was ik onmiddellijk helemaal verkocht door ”I Got A Thing For You” aan het begin van de film. Zo duister en zo sfeervol en dan nog van een artiest waar ik nog nooit van gehoord had: “Jim Bianco”. Hij doet me wat denken aan de vroege Tom Waits.
Jim Bianco – I Got A Thing For You
“I Put A Spell On You” daarentegen kende ik natuurlijk al langer in de versie van “Creedance Clearwater Revival”, maar de originele versie van “Screamin’ Jay Hawkins” is veel meer beklijvend. Ik hoorde dit lied voor het eerst tijdens het bekijken van “Stanger Than Paradise”, een film van “Jim Jarmusch” waar ik me overigens niets meer van herinner.