Category: Kunsten

Ze bestaan dus nog echt: van die jazzclubs met de “look and feel” van de jaren twintig. De Blues Alley heeft een ietwat misleidende naam want er wordt hoofdzakelijk jazz gespeeld. Het ligt in een steegje – in het hart van Georgetown – dat aansluit op Wisconsin Avenue, iets voorbij M Street. Binnenin is het groezelig gezellig met tafeltjes gecentreerd rond een laag podium die makkelijk interactie tussen artiesten en publiek mogelijk maakt. Het is een club die reeds vele bekende namen op de affiche heeft gehad. Dizzy Gillespie, Sarah Vaughan, Nancy Wilson, Grover Washington Jr., Ramsey Lewis, Charlie Byrd, Maynard Ferguson en Eva Cassidy hebben er allen in een intieme setting opgetreden.

Continue reading “Tuck and Patti at the Blues Alley”

Er is deze week heel wat gebeurd in de wereld van de muziek.

James Moody is overleden op 8 december. Hij was 85 jaar oud. Hij werd in 1949 bekend met het lied “I’m in the Mood for Love” (tja, wie niet?).

James Moody was een begaafd saxofonist, maar ook een goed zanger. Toch maakte hij zich zorgen om zijn spraak omdat hij lispelde als gevolg van een partiële doofheid. Hij kom geen “S”-klanken horen, waardoor “Give me a smile” klonk als “Give me a mile”.

Ik moet bekennen dat ik nog nooit van James Moody gehoord had, maar toen mijn eega spontaan “Moody’s Mood for Love” begon te zingen, was ik dan ook niet weinig verbaasd (vergetende dat ik met een levende jukebox ben getrouwd).

Continue reading “Quadruple J*.*”

Op één van de lokale radiostations alhier riep de presentator onlangs de luisteraars op hun eerste aankoop van klassieke muziek (plaat, cassette of CD) kenbaar te maken die tevens een voltreffer was. Ik heb niet ingebeld omdat ik geen aankoop ken die aan beide vereisten voldoet.

Mijn eerste aankoop was wel een voltreffer maar zeker geen klassieke muziek. Wie start daar trouwens mee? Mijn platencollectie ving aan met een LP van Kandahar, een groep uit het Gentse die een soort Jazz Rock / Jazz Fusion brachten. Ze speelden het soort muziek die jonge tieners deed beseffen dat de wereld verder reikte dan de lokale kerktoren maar vooralsnog zeer onverkend terrein was. Het riep op tot een ongebreideld vrijheidsgevoel dat wel nog moest ingepalmd worden. “When she flies away,” heb ik dan ook grijs gedraaid en beluister ik ook nu nog af en toe met veel plezier.

Continue reading “Kandahar”

Voor al zij die er niet bij konden zijn, op weg naar veelbelovende vakantieoorden, of net het omgekeerde, op weg naar de heimat, maar nog niet dichtbij genoeg, voor al zij die ergens hoog en droog in de lucht hingen of zich aan de andere zijde van de Pyreneeën bevonden, voor al zij die zo graag wilden maar eenvoudig weg niet konden, gebonden door andere afspraken, voor al zij … zijn er nog steeds videoclips. Geniet ze!

Continue reading “Voor al zij… Astrid en Myriam”